Dozwolone wyjątki od swobody przedsiębiorczości oraz swobody świadczenia usług w wykonywaniu zawodu prawnika w Unii Europejskiej

Jednym z głównych celów pomysłodawców integracji europejskiej było ustanowienie rynku wewnętrznego, na których obowiązuje swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału. Jednakże nakaz zapewnienia swobodnego przepływu usług oraz swobody w zakładaniu i prowadzeniu działalności gospodarczej nie ma charakteru bezwzględnego. Ustawodawca unijny w przepisach Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej przewidział sytuacje, w których państwa członkowskie są zwolnione z zapewnienia swobody przedsiębiorczości oraz swobody świadczenia usług. Zgodnie z przepisami Traktatu państwa członkowskie mogą wyłączyć zastosowanie wyżej wymienionych swobód, jeżeli osoba chce podjąć działalność gospodarczą lub świadczyć usługi na terenie danego państwa członkowskiego, a ta działalność lub usługa jest związana z wykonywaniem władzy publicznej. W niniejszym artykule wskazuję, iż w kontekście powyższego wyjątku pojawiają się liczne problemy interpretacyjne, zwłaszcza w związku z wykonywaniem zawodu prawnika. Pewną pomocą są tutaj orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE, który w wyrokach wyjaśnia wątpliwości państw członkowskich związane z prawidłową interpretacją tego pojęcia. Ponadto, problemy z wykładnią wyrażenia „dozwolone wyjątki od swobody przedsiębiorczości/swobody świadczenia usług” w związku z wykonywaniem zawodu prawnika próbują rozwiązać przepisy aktów prawa wtórnego (Dyrektywy 77/49 oraz Dyrektywy 98/5). W konkluzji artykułu staram się odpowiedzieć na pytanie, czy orzeczenia Trybunału oraz przepisy wspomnianych Dyrektyw są wystarczającymi narzędziami do prawidłowej interpretacji pojęcia dozwolonych ograniczeń swobód rynku wewnętrznego w wykonywaniu zawodu prawnika.

Zeszyty Naukowe TDUJ