Sieć kolejowa i drogowa w Rumunii po 1990 roku

Marcin Polom

Rozwój systemu transportowego Rumunii jest ściśle związany z warunkami fizyczno-geograficznymi kraju. Pasma Karpat Południowych i Wschodnich stanowiły i będą stanowić poważne bariery rozwoju sieci w przyszłości, co związane jest ze stosunkowo niewielkimi środkami przeznaczanymi na rozwój infrastruktury komunikacyjnej w kraju. Przebiegający wyraźnie wolniej w porównaniu do innych państw regionu proces transformacjo gospodarczej nie będzie generował odpowiednio dużych mas ładunków, tak więc nie zaistnieją w najbliższych latach bodźce ekonomiczne determinujące rozwój sieci. Prawdopodobnie nastąpi, podobnie jak w Polsce powolny proces zamykania nierentownych odcinków kolei, co ma już swój wyraz w przedstawionych w tabeli danych. Planowany rozwój autostrad oraz modernizacja linii kolejowych, wyraźnie zorientowanych na powiązania ze strukturami europejskimi, w tym głównie na korytarzach transportowych w kierunku na Węgry i następnie na Unię Europejską możliwy będzie jedynie przy dużym udziale kapitału zagranicznego, podobnie jak miało to miejsce przy modernizacji odcinka drogi Oradea-Cluj Napoca. Jednak przy braku współpracy międzynarodowej, raczej należy obawiać się, biorąc pod uwagę stosunkowo niskie tempo rozwoju gospodarki krajowej oraz powolny wzrost wartości produktu krajowego brutto raczej pogarszania stanu istniejącej infrastruktury.

Among the most important factors, apart from economy, which determine growth of transport network in Romania are physical and geographical conditions. After removal of the socialist system the free-market economy was introduced and Romania got an opportunity of fast development; however, both economic policy of the country, to a substantial extent based on heavy industry, and low foreign investments alongside a slow introduction of market mechanisms, have not led to a dynamie growth of railway freight and development of transport network. The network of the railways in the country is featured by a division into the system going around the Carpathian arch, and the system in Transylvania. Six Trans-Carpathian railway tracks connect the lines. Still it is possible to see a visible disproportion in development of the railway network and a generally low standard of travel not only in comparison with West European countries but also with other post-socialist countries. In the road network of Romania, like in the railways there is a visible disproportion in development of national and local roads. The process of economic transformation, which takes place much more slowly than in other countries of the region, will not generate sufficiently large loads, so there will be no economic stimuli determining the network growth in the coming years. The planned development of motorways and modernisation of railways, clearly oriented to be linked with European structures, mainly along transport corridors towards Hungary and then the European Union, will be possible only with a substantial involvement of foreign capital.