Offshore wind energy (OWE) is today one of the fastest developing renewable energy technologies worldwide. By 2023, the globally installed offshore capacity has reached 63.2 GW of offshore generated energy including 30.6 GW in Europe and 39.4 GW in China (Renewable Capacity Statistics, 2023). European countries (Great Britain, Germany, the Netherlands, Denmark, Belgium, Sweden, Finland, Italy, Ireland, Portugal, Norway, Spain and France) have been developing offshore windfarms and have connected over 5,785 turbines to the power grid. Plans have been made to increase the power capacity to 76 GW on the North Sea and 20 GW on the Baltic Sea by 2030 (Musial et al., 2022). The purpose of the article is to present the role of offshore wind energy in Poland as a strategic energy transformation drive to strengthen energy safety and provide a stimulus for the economic development of our country.
Projects are currently being developed in Polish marine areas for the total capacity of 8.4 GW, including 5.9 GW in Development Stage I, and 2.5 GW in Stage II. Offshore wind farms will be developed solely in the Polish Economic Zone (PWSE) of the Baltic Sea in the area designated in Poland’s Maritime Spatial Plan in the regions of Słupsk Bank, Central Bank and Oder Bank. Taking into account the OWE investment scale and its actual potential estimated at 33 GW, with an expected annual average energy production at approximately 130 TWh, Poland has an opportunity to become one of the major offshore centres in Europe.
The Maritime Spatial Plan of the Polish Sea Areas and the Offshore Act indicate that the 21 marine areas projected for offshore windfarms, covering in total an area of 1808.2 km2, give an estimate of installed power capacity of 15.3 GW, exceeding considerably the present Assumptions of PEP2040 and the Offshore Act. The capacity should satisfy electric energy needs of approximately 60.6 TWh/per year, that is 1/3 of Poland’s demand in 2021, which read 180.3 TWh.
Offshore windfarms, from the Polish perspective, shall constitute a very important factor in the country’s energy transformation process and will rectify the balance of the coal dominated electrical energy generation capacity.
Morska energetyka wiatrowa (MEW) jest obecnie jedną z najszybciej rozwijających się
technologii odnawialnych źródeł energii na świecie. Do 2023 r. w skali globalnej zainstalowano
63,2 GW mocy w ramach morskiej energetyki wiatrowej, z tego w Europie
30,6 GW i w Chinach 30,4 GW (Renewable Capacity Statistics, 2023). Kraje europejskie
(Wielka Brytania, Niemcy, Holandia, Dania, Belgia, Szwecja, Finlandia, Włochy, Irlandia,
Portugalia, Norwegia, Hiszpania i Francja) rozwijają morskie farmy wiatrowe i przyłączyły
do sieci elektroenergetycznej ponad 5785 turbin. Istnieją plany zwiększenia mocy
na Morzu Północnym do 76 GW i 20 GW na Morzu Bałtyckim do 2030 r. (Musial i in.,
2022). Celem artykułu jest przybliżenie roli morskiej energetyki wiatrowej w Polsce jako
strategicznego kierunku transformacji energetycznej wzmacniającego bezpieczeństwo
energetyczne oraz stanowiącego impuls do rozwoju gospodarczego naszego kraju.
Na polskich obszarach morskich rozwijane są obecnie projekty o łącznej mocy około
8,4 GW, w tym 5,9 GW z projektów fazy I rozwoju oraz 2,5 GW z fazy II. Projekty
morskich farm wiatrowych będą rozwijane w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej
(PWSE) Morza Bałtyckiego na obszarze wyznaczonym w planie zagospodarowania obszarów
morskich w rejonie Ławicy Słupskiej, Ławicy Środkowej i Ławicy Odrzańskiej.
Biorąc pod uwagę skalę planowanych inwestycji w MEW i ich rzeczywisty potencjał
szacowany na 33 GW, przy oczekiwanej średniej rocznej produkcji energii na poziomie
130 TWh, Polska ma szansę stać się jednym z największych centrów offshore w Europie. Plan zagospodarowania przestrzennego polskich obszarów morskich oraz ustawa offshore wskazują, że 21 obszarów morskich przewidzianych do lokalizacji farm wiatrowych, których powierzchnia łączna zajmuje 1808,2 km2, pozwoliło na oszacowanie potencjału mocy zainstalowanej na 15,3 GW – co znacznie przekracza obecne założenia PEP2040 i ustawy offshore. Umożliwi to zaspokojenie zapotrzebowania na energię elektryczną na poziomie około 60,6 TWh/rok, co stanowi 1/3 zapotrzebowania Polski z 2021 r., które wyniosło 180,3 TWh.
Z polskiej perspektywy morskie farmy wiatrowe stanowić będą bardzo ważny element procesu transformacji energetycznej kraju, która przyczyni się do poprawienia zdominowanego przez węgiel bilansu mocy wytwórczych energii elektrycznej.
