Are rural households willing to pay for clean energy? Evidence from South West Nigeria

Modern energy services such as electricity offer social, economic and health benefits, particularly for rural households that depend wholly and solely on traditional fuels. Insight into rural household preferences and willingness to pay for clean energy is a key variable for suppliers to become more competitive in the retail market and for government to design energy policies. Therefore, this study was carried out to assess consumers’ willingness to pay for renewable energy source(s) in Kajola Local Government Area of Oyo State. A multistage sampling procedure was employed to sample 200 household in the study area. Data was analysed using descriptive statistics, Likert scale and the logit model. Results showed that a majority of the respondents were willing to pay for improved hydro-electricity (71%) and solar lamps (58.5%) while about 13% and 27.5% of them were willing to pay for solar PV and biomass respectively. Further, the logit models revealed that bid, age, sex, marital status, household size, per capital expenditure and year of education were the prime drivers of respondents’ willingness to pay for clean energy. The respondents were willing to pay for clean energy source given that the prices were not too high.

Nowoczesne usługi operatorów energetycznych, takie jak dostawa elektryczności, zapewniają korzyści w wymiarze społecznym, gospodarczym i zdrowotnym. Ma to szczególne znaczenie dla wiejskich gospodarstw domowych, których funkcjonowanie jest oparte wyłącznie i w całości na paliwach tradycyjnych. Wiedza o preferencjach tych gospodarstw oraz o ich skłonności do płacenia za czystą energię to kluczowy czynnik, dzięki któremu dostawcy będą mogli poprawiać swoją konkurencyjność na rynku detalicznym, a instytucje rządowe – opracowywać politykę energetyczną. Niniejsze badanie zostało przeprowadzone, aby ocenić skłonność do płacenia za energię ze źródeł odnawialnych w okręgu samorządowym Kajola w stanie Oyo. Procedurą wieloetapowego pobierania próbek objęto 200 gospodarstw domowych z badanego obszaru. Do analizy danych wykorzystano metody statystyki opisowej, skalę Likerta i model logitowy. Otrzymane wyniki wykazały, że respondenci są w większości skłonni zapłacić za energię pozyskiwaną z usprawnionych systemów hydroenergetycznych (71%) oraz za lampy solarne (58,5%). Ponadto około 13% respondentów wyraziło chęć płacenia za słoneczną energię fotowoltaiczną, a 27,5% – za energię uzyskiwaną z biomasy. Z modeli logitowych wynika również, że najważniejszymi czynnikami decydującymi o skłonności respondentów do płacenia za czystą energię są cena zakupu, wiek, płeć, stan cywilny, wielkość gospodarstwa domowego, wydatki w przeliczeniu na osobę oraz wykształcenie. Respondenci wyrażali skłonność do płacenia za energię z czystych źródeł pod warunkiem, że ceny nie będą zbyt wysokie.