Modyfikacja toku instancji poprzez jego „spłaszczenie” jako reakcja ustawodawcy na przewlekłość postępowania sądowego – wybrane uwagi na gruncie procedury sądowoadministracyjnej

Efektywność oraz skuteczność postępowań sądowych jawi się jako istotna okoliczność tak w ujęciu społecznym, jak również z racji ekonomicznych. Niemniej stan ustawodawstwa, jak również dwuinstancyjność postępowania sądowego implikuje zaległości w rozpoznawaniu spraw. Brak efektywności sądowego stosowania prawa w pewnym stopniu wynika z kształtu środków prawnych. Ponadto proweniencja konstytucyjna zasad, na których oparty jest system zaskarżenia rozszerza potrzebę dalszych modyfikacji. Stąd też ustawodawca obowiązany jest poszukiwać optymalnego modelu dwuinstancyjnego postępowania sądowego. Pośród wielu dostępnych rozwiązań przedmiotem niniejszego opracowania uczyniona została problematyka „spłaszczonego” toku instancji. W szczególności zaś autorzy starają się odpowiedzieć na pytanie czy modyfikacje toku instancji stanowią optymalny środek przeciwdziałania zaległościom sądowym?

Efficiency as well as efficacy of courts proceedings seems to be vital factor for both society and economic growth. However, legal infrastructure and two-instance proceedings cause backlogs. This is to say lack of court efficiency is to some extend related to the shape of legal remedies; yet constitutional pedigree of given principles consequently broadens the scope of further modifications. Therefore, lawmakers are searching for optimal model of two-instance proceedings. Within wide spectrum of given solutions one will be the subject of this paper i.e. so-called “flattening” of court instance. Especially, authors tried to determine whether modifications of court instance are proper remedy for achieving lesser caseload.