The theory of ordoliberalism and the principle of non-discrimination in EU law: implications for the Member States on the example of Polish Labour Code

Zasada niedyskryminacji leży u podstaw urzeczywistnianego w jego ramach ładu społeczno-gospodarczego, którego głównymi parametrami są zrównoważony wzrost gospodarczy, stabilność cen, społeczna gospodarka rynkowa o wysokiej konkurencyjności zmierzająca do pełnego zatrudnienia i postępu społecznego, włączenie i spójność społeczna, niedyskryminacja, w tym równość kobiet i mężczyzn oraz sprawiedliwość społeczna (art. 3 ust. 3 TUE). W tej perspektywie zakaz dyskryminacji staje się warunkiem sine qua non osiągnięcia traktatowych celów UE, silnie skorelowanym z teorią ordoliberalizmu. Celem artykułu jest analiza sposobu normatywnego zabezpieczenia zasady niedyskryminacji w prawie UE w perspektywie ordoliberalizmu i wynikających z tego implikacji dla polskiego porządku normatywnego. Autorzy zamierzają odpowiedzieć na pytanie badawcze dotyczące tego, w jakim zakresie teoria ordoliberalizmu wywarła wpływ na rozwój zasady niedyskryminacji, rozumianej jako prawo podmiotowe do równego traktowania bez względu na indywidualne cechy, inne niż przynależność państwowa, przez porównawczą analizę relewantnych przepisów prawa unijnego oraz kodeksu pracy.