Pomoc rodzinie dysfunkcjonalnej w postępowaniu pozasądowym i związane z tym wszczęcie postępowania sądowego

W artykule podjęto problematykę pomocy udzielanej rodzinie przez instytucje publiczne, w szczególności koncentrując się na jej niepowodzeniu w aspekcie dalszego skutku, jakim jest wszczęcie postępowania sądowego. Instytucje, działając w ramach władz publicznych, udzielają dysfunkcjonalnej rodzinie wszelkiego rodzaju pomocy, w tym: pedagogicznej, socjalnej, medycznej i psychologicznej, co stanowi niewątpliwie szeroki wachlarz wsparcia dla tej podstawowej jednostki społecznej. W artykule podkreślono, że aby oferowana pomoc przyniosła efekty, rodziny muszą się w nią zaangażować. Niepowodzenia służb pomocy rodzinie w zakresie oferowanej pomocy zazwyczaj wynikają z braku woli współdziałania członka rodziny z tymi instytucjami. Gdy wsparcie ze strony służb pomocy rodzinie nie przyniesie zamierzonych skutków, a sytuacja rodziny lub jej członka wymaga podjęcia stanowczych czynności prawnych ingerujących w sferę praw jednostek, wówczas dalszy tok postępowania powinien polegać na skierowaniu sprawy na drogę sądową. W rozważaniach przedstawiono przesłanki wszczęcia i prowadzenia przez sąd opiekuńczy postępowania sądowego, w tym wykonawczego, gdy brakuje dobrowolnego zaangażowania się w oferowaną pomoc przez członków rodziny. Rola sądu opiekuńczego została przedstawiona w kontekście obowiązków, które stawia przed nim ustawodawca w zakresie pomocy rodzinie.