Displacement and Family Separation of Australian Aborigines as Depicted in Memoirs of Stolen Generation

Losy rdzennych mieszkańców podczas kolonizacji od zawsze były tematem szeroko dyskutowanym i poddawanym dogłębnej analizie. Niemniej jednak, przymusowa migracja wewnętrzna australijskich Aborygenów oraz sposób, w jaki rząd zrealizował brutalny plan oddzielenia tubylczych dzieci od ich rodzin i ziemi przodków, jest zjawiskiem bezprecedensowym. Trauma przesiedlonych, rozdzielonych z rodzinami nie skończyła się, ale nadal wywiera dramatyczny wpływ na pokolenia rdzennych mieszkańców, ponieważ ich dobrostan jest ściśle powiązany z ziemią ich przodków,  z którą interakcja jest dla nich niezbędna i podobna do relacji międzyludzkich. Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie problematyki traumy Aborygenów na podstawie analizy ich wspomnień zebranych przez komisję rządową pracującą nad opublikowaniem "Raportu Narodowej Komisji Dochodzeniowej w sprawie rozdzielenia aborygeńskich dzieci i ich rodzin – Sprowadźmy ich do domu". Autorka, nawiązując do współczesnych teorii traumy, analizuje materiał mający –  niezaprzeczalnie – wartość faktograficzną.

The treatment of indigenous tribes during the colonization of Australia has always been a subject widely discussed and analysed. Nevertheless, the way in which Australian Aboriginal people were forced to migrate within Australia and how the government executed the brutal plan of separating indigenous children from their families and homeland is a unique phenomenon. The trauma of displacement still exerts a dramatic impact on generations of indigenous people as their well-being results from their interaction with the land of their ancestors. The aim of this article is to familiarise the reader with the history of Aboriginal trauma through the analysis of their testimonials and memoirs collected by a governmental committee for the sake of publishing the "Report of the National Inquiry into the Separation of Aboriginal and Torres Strait Islander Children from Their Families". It is hardly possible to employ any contemporary theory of trauma in this analysis, but the author’s findings have undeniably factual value.

Das Schicksal der Eingeborenen während der Kolonisation wird schon seit langem thematisiert, diskutiert und eingehend analysiert. Trotzdem ist die erzwungene innere Emigration der Aborigines und die Art und Weise, wie die Regierung Australiens den brutalen Plan der Trennung der Kinder von ihren Familien und der Entwurzelung durchgeführt hat, einmalig in der Geschichte. Das Trauma der Ausgesiedelten dauert an und hat einen dramatischen Einfluss auf die neue Generation, denn ihr Wohlbefinden ist mit dem Land der Vorfahren unzertrennlich verbunden. Die Aborigines befinden sich mit ihrem Land in einer Art Interaktion, die den zwischenmenschlichen Beziehungen ähnelt. Die Autorin setzt sich zum Ziel, den Leser mit dieser Traumatisierungsgeschichte anhand der Erinnerungen der betroffenen Aborigines (aus der sog. „Stolen Generation“) vertraut zu machen. Diese Berichte wurden von dem Nationalen Untersuchungsausschuss gesammelt, der von der Regierung Australiens eingesetzt wurde, um die Fälle der Zwangstrennung zu dokumentieren und den einschlägigen Abschlussbericht „Holen wir sie heim“ zu erarbeiten. Unter Einbeziehung aktueller Trauma-Theorien wird das Material analysiert, das zweifelsohne von hohem faktografischem Wert ist.