Rousseau i Rameau. Spór o zasady muzyki

Artykuł jest edytorsko-filozoficznym komentarzem do publikowanych w niniejszym tomie dwóch tekstów muzycznych Jeana-Jacques’a Rousseau. Teksty te, które pierwotnie stanowiły w brulionie jedną całość, rozważają zagadnienie wzajemnych relacji muzyki wobec języka (Rousseau postuluje ich jedność) oraz melodii wobec harmonii (Rousseau, polemizując z Jeanem-Philippe’em Rameau, broni podważanego przez Rameau prymatu melodii). W komentarzu, oprócz informacji edytorsko-historycznych, zawarta jest próba interpretacji myśli muzycznej Rousseau jako wywodzącej się z najstarszej klasycznej tradycji europejskiej, w ramach której muzyka była częścią fizyki, zaliczanej z kolei do filozofii. W ten sposób starożytna fizyka - co uwidacznia się szczególnie na gruncie rozważań muzycznych dotyczących rytmu oraz akustyki - okazywałaby się niekiedy zaskakująco bliska integralnemu, a zarazem szerokiemu (np. obejmującemu sobą kluczowe pojęcie duszy) rozumieniu natury, charakterystycznemu dla preromantycznej filozofii Rousseau.