Apokalipsa zombie we współczesnej literaturze dziecięcej

The article Zombie Apocalypse in Contemporary Children’s Literature tackles a subject which has scarcely been mentioned in Polish research on children’s literature: that of catastrophic zombie-centric narratives, elements of which – especially the motif of the zombie apocalypse – are increasingly common in works targeted at children of pre- school and early school age. Three popular English-language picturebooks are interpreted: A Brain Is for Eating (2001) by Dan and Amelia Jacobs with ilustrations by Scott Brundage, Joe McGee and Charles Santoso’s Peanut Butter & Jelly Brains (2015), and Zombie Cat. The Tale of a Decomposing Kitty (2012) by Isabel Atherton and Bethany Straker. The dominant features of these books are respectively: dark carnivalisation and a drastic representation of bloodthirsty monsters; mild carnivalisation and a zombie-child as a humanised phantom; dark carnivalisation with an animal zombie leitmotif. The texts present a multidimensional, grotesque-macabre depiction inspired by children’s folklore and apocalyptic gore cinema, as well as its significance in the context of discourses focused on post-humanism and social issues of importance in the present day. The article also seeks to answer the question of why these subjects are less popular among Polish authors, and what makes them so important in Anglo-Saxon children’s literature.

Artykuł „Apokalipsa zombie we współczesnej literaturze dziecięcej” porusza mało rozpoznany w polskich badaniach nad literaturą dla dzieci temat katastroficznych narracji zombiecentrycznych, których elementy, szczególnie motyw zombie apokalipsy, pojawiają się coraz częściej w utworach skierowanych do dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym. Interpretacji podlegają trzy popularne anglosaskie książki obrazkowe: „A Brain is for Eating” (2001) Dana i Amelii Jacobsów z ilustracjami Scotta Brundagea,„Peanut Butter & Jelly Brains”(2015) Joe’go McGee i Charles’a Santoso oraz „Zombie Cat. The Tale of a Decomposing Kittu” (2012) Isabel Atherton i Bethany Straker, w których dominuje kolejno: mroczna karnawalizacja i drastyczne ujęcie zombie-dzieci jako krwiożerczych monstrów; łagodna karnawalizacja oraz zombie-dziecko jako fantom uczłowieczony; mroczna karnawalizacja z przewodnim motywem zwierzęcia zombie. Omówione teksty prezentują wielowymiarowe, zaczerpnięte z folkloru dziecięcego i apokaliptycznego kina gore, groteskowo-makabryczne obrazowanie, jak też jego znaczenie w kontekście dyskursów zogniskowanych wokół posthumanizmu i tematów społecznych istotnych dla współczesności. W artykule pojawia się również próba odpowiedzi na pytanie: dlaczego polscy twórcy niechętnie sięgają po omawianą tematykę i z jakiego powodu jest on tak ważny w anglosaskiej literaturze dziecięcej.