Performance of resistance in Croatia: A chronotopic review from the 1990s onwards

Performance of resistance in Croatia: A chronotopic review from the 1990s onwardsI follow the performance of resistance in performance art in Croatia from the 1990s – i.e. from the disintegration of Yugoslavia – in correlation with the visibility of the performance of resistance in public spaces, with an emphasis on the individual guerrilla action by Igor Grubić (1998), which is considered the first action and provocation in Croatia of the 1990s that was triggered by civic self-initiative. Due to socialist legacy and the war, it was only in 1998 that an action could occur in Croatia that would be as powerful action in terms of media influence as had been the case in the revolutionary year of 1968 in Yugoslavia with the action Red Peristyle, upon the aura of which Grubić’s Black Peristyle was built. I conclude this review of the performance of resistance in Croatia from the 1990s onwards with the story of Black Nylon Peristyle as the civic performative reaction on the occasion of the accession of Croatia to the EU. Thereby I follow chronotopically the performance of resistance in Croatia between 1998 and 2013 (and partly further, up to and including 2017) with regard to the performative centres, placing the starting and endpoint in Split i.e. Peristyle as the art forum of the performance of resistance in Croatia. Performans oporu w Chorwacji. Przegląd chronotopiczny od lat 90.W artykule prześledzono performans oporu w sztuce performansu w Chorwacji od lat dziewięćdziesiątych, tj. od rozpadu Jugosławii – w odniesieniu do kwestii widzialności performansu oporu w sferze publicznej. Akcent został położony na indywidualnej akcji partyzanckiej Igora Grubicia (1998), uważanej za pierwszą akcję i pierwszą prowokację jako przejaw inicjatywy obywatelskiej w Chorwacji w latach dziewięćdziesiątych. W związku z panującą wojną i trwającym okresem postsocjalizmu dopiero w 1998 roku w Chorwacji miało miejsce działanie, które pod względem medialnym było porównywalne do rewolucyjnego roku 1968 w Jugosławii, kiedy to odbyła się interwencja Czerwony Perystyl, do której odnosiło się przedsięwzięcie Grubicia – Czarny Perystyl. Przegląd performansów oporu w Chorwacji od lat dziewięćdziesiątych zamykam opowieścią o Czarnym Nylonowym Perystylu jako obywatelskiej reakcji performatywnej na przystąpienie Chorwacji do Unii Europejskiej. Tym samym śledzę w sposób chronotopiczny performans oporu w Chorwacji w latach 1998–2013 (i częściowo dalej, aż do roku 2017) z uwzględnieniem centrów performatywnych, umieszczając punkt początkowy i końcowy w Splicie, a dokładnie na Perystylu jako artystycznym forum performansu oporu w Chorwacji.