Zarządzanie badaniami biomedycznymi - perspektywa współpracy międzynarodowej

Problematyka artykułu osadzona została w obszarze rozważań dotyczących etycznych standardów badań międzynarodowych, realizowanych w ramach tzw. nauk o życiu. Jedną z cech tych badań stała się internacjonalizacja takich państw, jak Chiny lub Korea Południowa postrzeganych jako „centrum” nowo powstającej biotechnologii (emerging biotech). W wyniku intensyfikacji współpracy o charakterze międzynarodowym i międzykontynentalnym ujawniły się tendencje, których efektem jest stworzenie ujednoliconych wskazówek dla standardów etyki zunifikowanej, określanej mianem „etyki globalnej” (global bioethics). Analiza rekomendowanych dyrektyw i deklaracji oraz praktyka wykazały, że „globalna”, „zachodnia” lub „uniwersalna” bioetyka, narzucając „zachodnie” reguły etyczne państwom funkcjonującym w odmiennych realiach gospodarczych, kulturowych, historycznych, politycznych i religijnych, nie spełniła pokładanych w niej oczekiwań. W artykule scharakteryzowana została propozycja taktyki, której zastosowanie wydaje się współcześnie niezbędne, przy zmierzaniu się z etycznymi wy- zwaniami, pojawiającymi się w obszarze biotechnologicznej współpracy międzykontynentalnej. W szczególności istotna jest odpowiedź na pytanie, jak narodowe systemy etycznego zarządzenia badaniami (w ramach nauk o życiu) mogą poradzić sobie z coraz intensywniejszą globalną współpracą ze szczególnym uwzględnieniem kooperacji europejsko-chińskiej.