Empatia i styl przywiązania w kontekście bliskich związków młodych dorosłych

In the present article there has been described a connection between three dimensional model of empathy and attachment styles in close relationships of young adults. The study was conducted in a group of 120 people (60 women, 60 men; 38 cohabitant pairs, 22 marriages). The participants fi lled in the following questionnaires: The Scale of Empathic Sensitiveness, which measures empathic concern, personal distress and perspective taking, and The Questionnaire of Attachment Styles, which measures the following styles: the secure style, the anxious-ambivalent style and the avoidant style. The results indicate that there exists a connection between empathy and attachment styles. The secure style correlates positively with perspective taking, the anxious-ambivalent style correlates positively with empathic concern and personal distress, the avoidant style correlates positively with personal distress and negatively with perspective taking. The study revealed that women achieved higher scores on empathic concern and personal distress than men did, but no sex diff erences in manifested attachment styles were observed. Moreover, the type of relationship (marriage vs. cohabitation) diff erentiated scores on the anxious-ambivalent style and personal distress dimension, where cohabitants scored higher.

W niniejszym artykule opisano związek między trójwymiarowym modelem empatii a stylami przywiązania w bliskich związkach młodych dorosłych. W badaniu wzięło udział 120 osób (60 kobiet i 60 mężczyzn; 38 związków kohabitacyjnych i 22 związki małżeńskie). Uczestnicy badania wypełnili następujące kwestionariusze: Skalę Wrażliwości Empatycznej (SWE) mierzącą empatyczną troskę, osobistą przykrość i przyjmowanie perspektywy oraz Kwestionariusz Stylów Przywiązaniowych (KSP) mierzący przynależność do jednego ze stylów: bezpiecznego, lękowo-ambiwalentnego oraz unikowego. Wyniki badania wskazują istnienie związku między empatią a stylami przywiązania. Styl bezpieczny dodatnio koreluje z wymiarem przyjmowania perspektywy, styl lękowo-ambiwalentny dodatnio koreluje z wymiarem empatycznej troski i osobistej przykrości, a styl unikowy koreluje dodatnio z osobistą przykrością i ujemnie koreluje z przyjmowaniem perspektywy. Badania wykazały następujące różnice płciowe: wyższe wyniki w wymiarach empatycznej troski i osobistej przykrości osiągnęły kobiety aniżeli mężczyźni. Nie stwierdzono różnic płciowychw przejawianych stylach przywiązaniowych. Ponadto rodzaj związku (małżeństwo vs. kohabitacja) różnicował wyniki w stylu lękowo-ambiwalentnym oraz w wymiarze osobistej przykrości, w których kohabitanci uzyskali wyższe wyniki.