„(A) nasze dusze smutne mają pyski.leżą na dywanie. wyją. nie dają żyć” (J. Mansztajn, O duszy) – leksem dusza w najnowszej poezji polskiej

The article concerns the occurrences of the lexeme soul in contemporary Polish poetry. Due to the extensive amount of material available for analysis, it concentrates on volumes that were awarded or nominated in the selected Polish poetry contests in 2010–2015 (Wisława Szymborska Award, “Nike” Literary Award, “Silesius” Wrocław Poetry Award, Kościelscy Award, “Orfeusz” K. I. Gałczyński Poetry Award, “Gdynia” Literary Prize and “Złoty Środek Poezji” Award). The article presents the contexts of occurrence of the lexeme dusza (soul), as well as the related lexemes duch (spirit) and duszyczka (small soul – animula), it characterizes the term in relation to its both religious and non-religious aspects, and shows what functions it serves in poetic texts.

Artykuł dotyczy wystąpień leksemu dusza w najnowszej poezji polskiej. Z uwagi na zakres materiału dostępnego do analizy rozważania skupiają się na tomach nagrodzonych lub nominowanych do nagród w wybranych ogólnopolskich konkursach poetyckich w latach 2010–2015 (Nagroda im. Wisławy Szymborskiej, Nagroda Literacka „Nike”, Wrocławska Nagroda Poetycka „Silesius”, Nagroda Fundacji im. Kościelskich, Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego „Orfeusz”, Nagroda Literacka „Gdynia” oraz Nagroda „Złoty Środek Poezji”). W artykule przedstawione są konteksty pojawiania się leksemu dusza oraz leksemów pokrewnych: duch i duszyczka, charakterystyka tego pojęcia z uwzględnieniem aspektów religijnych i niereligijnych, a także funkcje, jakie zyskuje ono w tekstach poetyckich.