Rosyjski personalizm Mikołaja Bierdiajewa

Im Artikel werden die Anschauungen von Nikolai Bierdjajew in personalistischer Perspektive dargelegt. Der russische Denker wird meistens, besonders aus westeuropäischer Sicht, als religiöser Existentialist (neben Leo Szestow) bezeichnet. Es wird versucht aufzuzeigen, dass es eine nicht völlig berechtigte Einstufung des philosophischen Schaffens von Bierdjajew ist. Im Existentialismus ist nämlich der Ausgangspunkt die Existenz des Individuums, im Personalismus ist es dagegen die Existenz der gemeinschaftlichen relationalen Person. Im Schluss stellt die Verfasserin fest, dass das Denken von Bierdjajew dem personalistischen Dialogismus näher ist als dem Existentialismus.

W artykule zostały przedstawione poglądy Mikołaja Bierdiajewa w perspektywie personalistycznej. Zazwyczaj rosyjskiego myśliciela nazywa się, zwłaszcza w recepcji zachodniej, religijnym egzystencjalistą (obok Lwa Szestowa). W artykule wykazuję, że nie jest to w pełni uzasadnione. W egzystencjalizmie punktem wyjścia jest jednostka, w personalizmie jest nim natomiast wspólnotowa, relacyjna osoba. W konkluzji stwierdzam, że myśleniu Bierdiajewa bliżej jest do dialogizmu (personalistycznego), niż do egzystencjalizmu.

The article presents Nicholas Berdyaev’s personalistic view. The Russian thinker is usually – especially in the western tradition – called a religious existentialist and as such is situated alongside Lev Shestov. This is not a fully legitimate and sound interpretation of Berdyaev’s philosophical work, which will be proven in the article. In existentialism the starting point is the existence of an individual, while personalism is concerned with the relational and communitarian person. Ultimately, Bierdyaev’s thinking is closer to dialogism (personalistic) than to existentialism.