Zoo jako projekt socjalizacyjny

The epistemological status of the zoo can be seen as a process of knowledge-power which supports something more than the Cartesian model of science. A visit to the zoo is a historical journey to the source of the cognition paradigm. Seeing animals in cages is the first lesson of what human perception should be like. It leads to adopting the attitude of gaining experience by homogenizing its contents from the natural environment. Animals were turned into the object of cognition by depriving them of subjectivity. As a content of knowledge, it is formulated in a closed system cage – pen – aquarium, which is a representation of laboratisation of nature. Just like panopticon the tradition of zoological gardens and the discourse shaped around them teaches that the production of objectivity = normativity is a process of constructing the conditions of human perception in the form of a knowledge-power relation.

W statusie epistemologicznym ogrodów zoologicznych można zobaczyć realizację procesu wiedzy-władzy wspierającego coś więcej niż przestarzały kartezjański model nauki. Wycieczka do zoo to historyczna podróż do źródła paradygmatu poznania i pytania o sposób i znaczenie, jakie nadawane jest reprezentacji zwierząt. Zobaczyć zwierzęta w klatkach to jedna z pierwszych lekcji na temat tego, czym ma być wiedzące spojrzenie. Zdobycie doświadczenia poprzez obserwację prowadzi do przyjęcia oczywistości homogenizacji treści poznania ze środowiska naturalnego. Zwierzęta są przekształcane w obiekty poznania poprzez przekształcenie subiektywności ich doświadczenia w obiektywność laboratorium. Jako treści poznania są one poddawane ekspozycji w zamkniętym systemie klatka – wybieg – akwarium, które stanowią reprezentacje laboratoryzacji natury. Podobnie jak panoptykon tradycja istnienia ogrodów zoologicznych i ukształtowanego wokół nich dyskursu naucza, że wytwarzanie obiektywności = normatywności to proces konstruowania warunków ludzkiego spojrzenia jako relacji wiedzy-władzy.