Teoria malarstwa abstrakcyjnego a Platońska koncepcja sztuki

The thesis of the paper is the statement that in theoretical assumptions of abstract painting the Platonic conception of art is to be found. It is an interesting coincidence, especially that it is independent and does not arise from inspiration of abstractionist painters by Plato’s philosophy or their reference to his conception of art. Plato, likewise, did not predict a development of such an art movement but despite that, in theoretical foundations of abstract painting the same truth cognitive assumptions can be identified as in Plato’s conception of art. They define its essence as well as function and value. They are also expression of Plato’s negative attitude to imitative painting.

Tezą artykułu jest twierdzenie, że w założeniach teoretycznych malarstwa abstrakcyjnego odnajdujemy Platońską koncepcję sztuki. Jest to interesująca zbieżność, tym bardziej że jest ona niezależna, nie wynika z inspiracji abstrakcjonistów filozofią Platona, czy odwoływania się do jego koncepcji sztuki. Także Platon nie zakładał rozwoju takiego kierunku w sztuce, a mimo to u podstaw teoretycznych malarstwa abstrakcyjnego odnajdujemy te same prawdziwościowe, poznawcze założenia co w Platońskiej koncepcji sztuki. Określają one zarówno jej istotę, jak i funkcję oraz wartość. Stanowią także wyraz negatywnego stosunku Platona do malarstwa naśladowczego.