Cztery razy jedno, jedno dzielone na cztery? Język poezji a wspólnota domu. Rodzina poetów

W odniesieniu do całego tomiku T. Ferenc, Z. Jankowskiego, A. Janko i M. Wieczorek Cztery twarze domu. Antologia rodzinna można użyć, mając na uwadze, że „żadna synteza nie może być tylko sumą” (Mieczysław Jastrun), określenia autobiografizm rodzinny. Zarysowuje się w tych wierszach jakaś wspólna historia. Starałam się opisać zarówno różnice jak i powiązania pomiędzy obrazami domu w twórczości osób należących do tej samej przestrzeni rodzinnej. Łączy się ona również ze światem wartości i pamięci. U Zbigniewa Jankowskiego wyróżnia się kwestia ideałów, u Teresy Ferenc zaznaczona jest szczególnie pamięć. U Janko tło historyczne jest nie aż tak konkretne. U Wieczorek obecna jest również, choć w zupełnie inny sposób, w kontekście sztuki, perspektywa historyczna.

With reference to the whole volume by T. Ferenc, Z. Jankowski, A. Janko, M. Wieczorek entitled Cztery twarze domu. Antologia rodzinna (‘Four faces of home. Family anthology’), having in mind the words of Mieczysław Jastrun that “no synthesis can be only a sum”, it is possible to use the expression family autobiographism. In these poems a kind of common history can be observed. What tried to describe are both the differences and the coherences between the images of home in the works of people belonging to the same family space. The space is also related to the world of values and memory. Zbigniew Jankowski makes the issue of ideals stand out, Teresa Ferenc particularly highlights the issue of memory. Janko does not make historical background very specific. In her work Wieczorek presents, though in a completely different manner – in the context of art – historical perspective.