Lyotard’s Libidinal Modernism

The article discusses Jean-François Lyotard’s conception of modernist-postmodernist shift and its dynamics in the light of Lyotard’s studies concerning the energetic, libidinal potential of art and artistic structure (or apparatus, dispositive). According to Lyotard, the postmodern would constitute a continuous “quasi-analytical” process of exploration of the elements “repressed” by the modernist project in a struggle to gain freedom from the mechanism of repetition. Only in such context will we be able to draw some serious artistic consequences from his analysis of the cultural and philosophical changes. The second part of the article focuses on Lyotard’s book The Assasination of Experience by Painting, Monory devoted to the French hyperrealist painter Jacques Monory with whom Lyotard collaborated in the late 1970s. The book was described by Lyotard as the ”contribution of the paintings of Jacques Monory to the understanding of the libidinal set-up, and vice versa”.

W artykule została przedstawiona koncepcja autorstwa Jean-Françoisa Lyotarda dotycząca przełomu modernistyczno-postmodernistycznego w kontekście studiów Lyotarda nad energetycznym, libidinalnym potencjałem sztuki i struktury artystycznej (bądź arystycznego urządzenia, dispositive). Wedle Lyotarda, postmodernism wytwarza ciągły “quasi-analityczny” proces umożliwiający badanie elementów “zrepresjonowanych” przez projekt modernistyczny w celu wyzwolenia się od mechanizmów powtórzenia. Jedynie w takim kontekście uda się wywieść poważne artystyczne konsekwencje z analizy zmian kulturowych przedstawionych przez filozofa. W drugiej części artykułu skupiam się na książce Lyotarda poświęconej francuskiemu hiperrealistycznemu malarzowi Jacques’owi Monory, z którym współpracował w latach 1970-tych. Lyotard w książce The Assasination of Experience by Painting, Monory opisał “wkład dzieł malarskich Jacques’a Monory w rozumienie urządzeń libidinalnych i vice versa”.