Problematyka wychowania moralno-społecznego nabrała szczególnego znaczenia w dwudziestoleciu międzywojennym i była uwarunkowana wielorako zarówno w skali międzynarodowej, jak i Polski. Podjęto próbę budowania wizji „nowego” człowieka, dobrze przygotowanego do życia w warunkach pokoju, działającego na podstawie idei współpracy, solidarności, sprawiedliwości itp. Potrzeba łączenia wysiłków świata intelektualnego w wypracowaniu podstaw wychowania moralnego opartego na wartościach ogólnoludzkich i narodowych stała się przedmiotem zainteresowania Międzynarodowych Kongresów Ligi Nowego Wychowania, Międzynarodowych Kongresów Wychowania Moralnego, Międzynarodowych Kongresów Nauczycieli Szkół Średnich, jak również pedagogicznych kongresów organizowanych w Polsce (Poznań 1929, Wilno 1931, Lwów 1933, Warszawa 1939). Największe autorytety nauk pedagogicznych w Europie i Polsce postulowały wzorzec człowieka stawiającego na takie wartości, jak patriotyzm, pokój, wolność, powinności społeczno-obywatelskie, przyjaźń, tolerancja, dobro, szacunek dla pracy, indywidualizm itp. Kluczową rolę we wdrażaniu tych wartości przypisywano rodzinie oraz szkole z jednoczesnym zaangażowaniem państwa w tworzeniu właściwych podstaw organizacyjno-programowych do realizacji procesu wychowania.
The issue of a moral and social education became increasingly important during the two interwar decades and was dealt with in manifold ways on international and Polish levels. It was attempted to create the vision of a “New Man” perfectly adapted to a life in an age of peace, acting upon the ideas of cooperation, solidarity, justice etc. The practical exigency to join the forces of the intelligentsia worldwide in order to work out a reference framework of moral education based on universal human and national values became an issue of top priority for organizations like The International Conventions of the League of a New Education, The International Congress of Moral Education, The International Conventions of Secondary School Teachers as well as for conventions organized in Poland (Poznań 1929, Wilno 1931, Lwów 1933, Warsaw 1939). The leading representatives of pedagogic sciences in Europe and Poland aspired the concept of an exemplary Man, modeled on such values as patriotism, peace, freedom, a civic sense of duty, friendship, tolerance, the belief in the good, appreciation of work, individuality etc. The key roles to turn these ideas/values into reality were assigned to families and schools, whereas it was the duty of the State to provide the appropriate framework, organizational and programmatic, to accomplish the educational process successfully.
