BRAZYLIA W POSZUKIWANIU INNOWACYJNOŚCI GOSPODARCZEJ

Brazylia jest uznawana za unikalny przykład kraju we współczesnej Ameryce Łacińskiej, który dokonał przejścia z grupy gospodarek „peryferyjnych” do grupy gospodarek „centrum” i który w ciągu najbliższych dziesięcioleci będzie wyznaczał, w grupie BRICS z Chinami, Rosją, Indiami i RPA tempo wzrostu gospodarki światowej (Int’l Spectactor, 2016). Poziom rozwoju Brazylii początku XXI wieku jest wynikiem nie tylko efektywnej polityki gospodarczej ostatnich lat oraz korzystnych okoliczności zewnętrznych, ale także – albo przede wszystkim – długookresowego procesu wzrostu i przemian strukturalnych jako wyniku długofalowej, konsekwentnej polityki innowacyjności, wprowadzanej już od końca lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia. Autorka spróbuje odpowiedzieć na pytanie, dlaczego Brazylii w ciągu ostatnich dwóch dekad udało się przyspieszyć proces zmniejszania luki dzielącej jej gospodarkę od gospodarek rozwiniętego kapitalizmu, zapoczątkować proces ograniczania polaryzacji społecznej i jednocześnie przybliżyć perspektywę oczekiwanej od pokoleń grandeza brazileira. Czy to postawienie na innowacyjność było czynnikiem umożliwiającym gospodarce brazylijskiej dokonanie w ostatnich latach spektakularnego przeskoku na siódmą (a przejściowo szóstą) pozycję w rankingu największych gospodarek świata? I czy obecne poważne spowolnienie gospodarcze, wynik błędnej polityki wewnętrznej oraz niekorzystnego splotu okoliczności zewnętrznych, nie zaprzepaści zdobyczy wcześniejszych i nie zahamuje wzrostu na następne lata?

Brazil is a unique example of a country in contemporary Latin America, which managed to make the transition – or rather the jump – from a group of “peripheral” economies to the group of economies of the “center” and that in the next decades will determine, within the frames of BRICS together with China, Russia, India and South Africa the growth rate of the world economy. The level of development in Brazil early twenty-first century is not only the result of effective economic policy of recent years and favorable external circumstances, but also – or mainly – a long-term process of growth and structural change as a result of long-term, consistent economic policy of innovativeness. The author aims to find an answer to the question of why Brazil, during the last two decades, was able to accelerate the process of narrowing the gap between its economy and the developed capitalist economies, at the same time to start the process of reducing social polarization, and to bring closer the goal of grandeza brazileira awaited by generations. Is innovativeness one of the main factors which allowed the Brazilian economy to make a spectacular leap over the last few years to its current seventh (temporarily even the sixth) position in the ranking of the largest World economies? And whether the current severe economic downturn as a result of erroneous domestic policy, not have missed the achievements of the past and not hamper opportunities for growth for the next years?