Potencjał innowacyjny miast w Polsce

Za podstawowy cel artykułu przyjęto przedstawienie propozycji metody pomiaru potencjału innowacyjnego miast. Przyjmuje się, że potencjał innowacyjny jest jedną z podstawowych determinant rozwoju miast – obok kultury i edukacji oraz kształcenia na poziomie uniwersyteckim (por. Orankiewicz & Turała, 2019). Artykuł omawia w pierwszej kolejności koncepcję kapitału terytorialnego sformułowaną przez Camagni'ego i Capello (2013) i odnosi się innych podejść do pomiaru opartego na innowacyjności potencjalu rozwojowego miast (Marszał 2012; Siłka 2018). Założenia metody pomiaru zostały zwięźle opisane w drugiej części artykułu - proponowana metoda uwzględnia cztery czynniki: (1) potencjał na rzecz generowania wiedzy oraz innowacyjnych rozwiązań; (2) potencjał na rzecz upowszechniania wyników prowadzonych badań; (3) potencjał dla łączenia sfery akademickiej z biznesem poprzez m. in. współtworzenie innowacyjnych rozwiązań w przedsiębiorstwach i komercjalizację wyników badań naukowych oraz (4) potencjał dla prowadzenia aktywności gospodarczej w sektorach uznanych za innowacyjne. Na potrzeby analizy zgromadzono dane dla wszystkich gmin miejskich w Polsce w okresie 2013 – 2016 (łącznie dla 306 miast). Na podstawie zgromadzonych danych opracowano rankingi miast w oparciu o uśrednioną wartość wskaźnika potencjału innowacyjnego dla lat 2013 – 2016. W trzeciej części artykułu omówiono m. in. zróżnicowanie potencjałów innowacyjnych miast w poszczególnych województwach jak również w podziale na różne klasy wielkości. W ostatniej części artykułu omówione zostały również wyniki analizy istotności poszczególnych czynników kształtujących potencjał innowacyjny miast.

The article aims to put forward a method for measuring the innovation potential of cities as one of main drivers – alongside education and culture – of their development potential (Orankiewicz &Turała, 2019). The discussion which is carried out in the paper starts with the concept of territorial capital put forward by Camagni and Capello [2013] and refers to other approaches to measuring the innovation potential of cities (Marszał 2012; Siłka 2018). The main assumptions behind the method of measurement are briefly described in the second part of the article – the proposed measurement of innovation potential reflects four factors: (1) the capacity to generate knowledge and innovative solutions; (2) the capacity to disseminate research results; (3) the capacity to bridge the gap between academia and economic activity or, in other words, the capacity to commercialise research outcomes and (4) the robustness of economic activity in the most innovative sectors. Data on the above factors of innovation potential was collected for all urban communes in Poland (306 cities) for the period between 2013 and 2016. A set of rankings of Polish cities based on their innovation potential between 2013 and 2016 is then presented – the third part of the article discusses the differentiation of innovation potentials of cities by region as well as in different classes in terms of city size. The final part of the article concentrates on the significance of various drivers of the innovation potential of cities.