Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

La transposition profane de l’Exode dans Moïse fiction de Gilles Rozier

Tytuł:
La transposition profane de l’Exode dans Moïse fiction de Gilles Rozier
The Profane Transposition of the Exodus in Moïse fiction by Gilles Rozier
Autorzy:
Sadkowski, Piotr
Tematy:
exodus
hypertextual transposition
identity
language dilemmas
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Język:
francuski
Prawa:
CC BY: Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0
Źródło:
Quêtes littéraires; 2013, 3; 174-183
2084-8099
2657-487X
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Throughout the centuries French and Francophone writers were relatively rarely inspired by the figure of Moses and the story of Exodus. However, since the second half of 20th c. the interest of the writers in this Old Testament story has been on the rise: by rewriting it they examine the question of identity dilemmas of contemporary men. One of the examples of this trend is Moïse Fiction, the 2001 novel by the French writer of Jewish origin, Gilles Rozier, analysed in the present article. The hypertextual techniques, which result in the proximisation of the figure of Moses to the reality of the contemporary reader, constitute literary profanation, but at the same time help place Rozier’s text in the Jewish tradition, in the spirit of talmudism understood as an exchange of views, commentaries, versions and additions related to the Torah. It is how the novel, a new “midrash”, avoids the simple antinomy of the concepts of the sacred and the profane. Rozier’s Moses, conscious of his complex identity, is simultaneously a Jew and an Egyptian, and faces, like many contemporary Jewish writers, language dilemmas, which constitute one of the major motifs analysed in the present article. Another key question is the ethics of the prophetism of the novelistic Moses, who seems to speak for contemporary people, doomed to in the world perceived as chaos unsupervised by an absolute being. Rozier’s agnostic Moses is a prophet not of God (who does not appear in the novel), but of humanism understood as the confrontation of a human being with the absurdity of his or her own finiteness, which produces compassion for the other, with whom the fate of a mortal is shared.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies