Tytuł pozycji:
Społeczna polityka mieszkaniowa w Europie — czy możliwa w rynkowym paradygmacie wzrostu?
Czy rozwój społecznego mieszkalnictwa w powojennej ewolucji rynkowego paradygmatu wzrostu ekonomicznego był satysfakcjonujący? W opracowaniu są rozpatrywane losy społecznego mieszkalnictwa w aspekcie cech, w tym zaniedbań, polityki mieszkaniowej w państwach Europy Zachodniej do lat 70., kiedy nastąpiło apogeum państwa opiekuńczego, oraz błędne w sumie kierunki tej polityki podporządkowanej od lat 80. neoliberalizmowi ekonomicznemu. Te kierunki polityki mieszkaniowej są istotnym bezpośrednim czynnikiem wybuchu i pogłębiania się od 2008 r. strukturalnego kryzysu światowego kapitalizmu. Sprowadziły ponadto społeczne mieszkalnictwo w znacznym stopniu do mieszkaniowej pomocy socjalnej stygmatyzującej najsłabiej sytuowane grupy społeczne, także w rozwiniętych gospodarkach rynkowych o dużych tradycjach w tym zakresie, np. we Francji. Widoczne to jest także w Polsce po 1989 r., co wnosi dodatkowe argumenty przemawiające za schyłkiem paradygmatu rynkowego wzrostu ekonomicznego. Przemawia to za celowością przewartościowania roli społecznego mieszkalnictwa z perspektywy lepszego urzeczywistniania koncepcji trwałego rozwoju.
Was the development of social housing in the postwar period of evolving market paradigm of economic growth satisfactory? The study examined the history of social housing in terms of its features, including the negligence of the housing policy in countries of Western Europe till the 70s, the apogee of the welfare state and a generally wrong direction of the policy, since the 80s subordinated to economic neoliberalism. The then housing policy was an important factor causing the violent explosion and deepening of world capitalism structural crisis since 2008. Moreover, social housing was largely reduced to residential social assistance stigmatizing the least affluent social groups, even in developed market economies with large tradition in this area, for example in France. This has been evident also in Poland after 1989, which offers additional arguments proving the decline of the market paradigm of economic growth. This makes it appropriate to reevaluate the role of social housing from the perspective how to better realize the concept of sustainable development.