Effect of the chemical treatment of goat’s rue seeds on their germination and infection with fungi

Increasing scope of the potential use of goat’s rue (Galega orientalis Lam.) causes a growing interest in this plant also in research. Due to the structure of the seed coat of goat’s rue, the seeds undergo scarification before sowing, which puts them at risk of pathogen infection. One of the more effective methods of disease prevention at the early developmental stages of plants is the application of chemical seed dressings, which may cause an increase in the proportion of dead seeds. Therefore, research on the response of goat’s rue seeds to the generally applied seed dressings is advisable. An experiment was set up to establish the germination energy and germinability, as well as the proportion of goat’s rue seeds (scarified or non-scarified) infected by fungi, treated with the following fungicides: Funaben T 480 FS, Raxil Gel 206 GF, Orius 02 WS, and Topsin M 500 SC. Goat’s rue seeds were obtained from a long-term experiment (years 2008-2010 only). After harvest and seed threshing, under laboratory conditions, energy and germinability, as well as the number of infected by pathogens and non-germinating goat’s rue seeds were determined. Observations were carried out after five and 14 days from the onset of germination. Analysis demonstrated that scarification increased seed germinability. Seed dressings did not affect the germination energy of non-scarified seeds, whereas scarified seeds displayed poorer germination energy in the first study season. Higher germinability was observed for treated versus untreated seeds, the differences between fungicides being significant only in 2008. It was also found that in the case of non-scarified seeds (after five days of germination), dressings did not diversify significantly the number of seeds infected by fungus diseases. After 14 days of germination, the number of seeds infected by fungi depended on the kind of dressing, season in which the seeds were collected, and the scarification process. Seeds, particularly the scarified ones, were best protected by dressings Funaben T 480 FS, Raxil Gel 206 GF, and Orius 02 WS.

Rozszerzający się zakres potencjalnego wykorzystywania rutwicy wschodniej sprawia, że rośnie zainteresowanie tą rośliną również w badaniach naukowych. Budowa okrywy nasiennej nasion rutwicy powoduje, że przed wysianiem poddaje się je procesowi skaryfikacji, co z kolei naraża je na zainfekowanie przez patogeny. Jedną ze skutecznych metod zapobiegania chorobom w początkowych fazach rozwoju roślin jest stosowanie chemicznych zapraw nasiennych, które mogą wpływać na wzrost udziału nasion martwych. Celowe staje się więc prowadzenie badań dotyczących reakcji nasion rutwicy na powszechnie stosowane zaprawy nasienne. Doświadczenie polegało na zbadaniu energii, zdolności kiełkowania oraz udziału zainfekowanych przez grzyby nasion rutwicy wschodniej (nieskaryfikowanych i skaryfikowanych), zaprawianych fungicydami: Funaben T 480 FS, Raxil Gel 206 GF, Orius 02 WS and Topsin M 500 SC. Nasiona rutwicy wschodniej z lat 2008-2010 pochodziły z wieloletniego doświadczenia. Po zbiorze i omłóceniu nasion, w warunkach laboratoryjnych określono energię i zdolność kiełkowania oraz liczbę porażonych przez patogeny i niekiełkujących nasion rutwicy. Obserwacje przeprowadzono po 5 i 14 dniach od założenia doświadczenia. Analiza wykazała, że skaryfikacja wpłynęła na podwyższenie zdolności kiełkowania nasion. Zaprawy nasienne nie różnicowały energii kiełkowania nasion nieskaryfikowanych, natomiast u nasion skaryfikowanych obniżyły energię kiełkowania w pierwszym sezonie badań. Zdolność kiełkowania była wyższa u nasion zaprawianych niż niezaprawianych, a różnice pomiędzy zaprawami udowodniono tylko w 2008 roku. Stwierdzono ponadto, że w przypadku nasion nieskaryfikowanych (po 5 dniach od wysiania nasion) zaprawy nie różnicowały istotnie liczby nasion zainfekowanych przez choroby grzybowe. Po 14 dniach trwania doświadczenia liczba nasion, z których wyrastały grzyby, zależała od rodzaju zaprawy, sezonu, w którym zbierane były nasiona oraz od procesu skaryfikacji. Nasiona zwłaszcza skaryfikowane najlepiej chronione były przez zaprawy: Funaben T 480 FS, Raxil Gel 206 GF oraz Orius 02 WS.