Partnerstwo Wschodnie Unii Europejskiej w dobie konfliktu zbrojnego na Ukrainie i Brexitu

W niniejszym artykule podjęto próbę spojrzenia – w sposób bardzo ogólny – na sytuację państw Partnerstwa Wschodniego (PW) Unii Europejskiej w warunkach trwającego na Ukrainie konfliktu zbrojnego (inaczej tzw. kryzysu ukraińskiego). Konflikt zbrojny trwający na Ukrainie powoduje, że zmianie uległa nie tylko sytuacja geopolityczna Europy Wschodniej, ale również warunki, w jakich realizowana jest polityka wschodnia Unii Europejskiej. Dość często Partnerstwo Wschodnie postrzegane jest jako polityka mało skuteczna, a nawet polityka, która straciła rację bytu. Pojawiają się też opinie o upadku projektu PW. Czy na pewno możemy mówić, że projekt PW nie spełnił oczekiwań? Czy działania Rosji wobec państw PW przyczynią się do tego, że osiągnięcie celów PW będzie niemożliwe? Unia Europejska w 2017 roku obchodzi 60-lecie bezprecedensowego wydarzenia w dziejach Europy – podpisania Traktatów Rzymskich. Należy jednak pamiętać, że UE boryka się z szeregiem trudności (w szczególności z kryzysem migracyjnym) oraz Brexitem. Czy w takich warunkach Wspólnota będzie w stanie myśleć o państwach PW? Czy Polska – wspierana przez państwa Grupy Wyszehradzkiej (V4) – będzie w stanie przekonać państwa członkowskie UE do aktywnego zaangażowania się w sprawy Wschodu?

The present paper constitutes a general review of the situation the European Union’s Eastern Partnership (EaP) countries are in with regards to the armed conflict in Ukraine (the so-called Ukrainian crisis). The conflict results in geopolitical changes in Eastern Europe, but also influences conditions the European Union’s eastern policy is implemented in. The Eastern Partnership is quite frequently considered an inefficient policy. Some go as far as to claim it has lost its raison d'etre. Observations claiming a decline of the EaP project are also made. Is it really true that the EaP project has failed to meet its objectives? Will Russia’s actions towards EaP states prevent the objectives from being reached? In 2017, the European Union celebrates the 60th anniversary of the Treaty of Rome, which is unprecedented in the history of the continent. However, the fact that the EU is struggling with a series of crises (migration crisis in particular) and Brexit, cannot be forgotten. Will the EU be able to consider the position of EaP states in such a predicament? Will Poland, supported by the countries of the Visegrad Group (the V4), be able to convince EU member states to become actively involved in the matters of the East?