Correlation of the traits of fur from different parts of the body in Arctic foxes (Alopex lagopus L.)

The aim of the study was to investigate into the possibility of evaluating arctic fox fur basing on the correlation of laboratory measurements of hairs collected from various parts of the coat. The material involved samples of prime fur hairs of 20 two-year-old females of the blue arctic fox, collected at the end of January. The samples were cut by the skin at six places of the body, namely: the head (between the ears), back (in the middle between the tail base and the neck base), the side (below the place of sampling located on the back), belly (mid between the base of the front limbs and the vulva), the tail (in the middle of the dorsal side), as well as the shank. The samples were subjected to macro- and microscopic measurements. The results indicate that fur coat of arctic foxes is more dense, longer, and usually more intensely colored on the back, as compared to the belly. The hairs on the head and the limbs are much shorter and contain more awn hairs. The results reveal a very weak correlation of the morphological fur characteristics between different parts of the body. It has been found that it is impossible to objectively evaluate the basic structural characteristics and the dark tops of hairs in the arctic fox on the basis of a sample of hair from a single part of the body.

Celem pracy było zbadanie możliwości oceny okrywy włosowej lisów polarnych na podstawie zgodności pomiarów laboratoryjnych wykonanych na próbkach włosów z różnych okolic ich futra. Materiał badawczy stanowiły próbki dojrzałej okrywy włosowej 20 dwuletnich samic lisa polarnego niebieskiego, które pobrano w końcu stycznia. Wycięto je przy skórze z 6 miejsc na powierzchni ciała zwierzęcia, które stanowiły: ciemię (między uszami), grzbiet (środek między nasadą ogona a nasadą szyi), bok (poniżej miejsca pobrania próbki grzbietu), brzuch (w połowie odległości między nasadą przednich łap a sromem), ogon (środek strony grzbietowej) oraz podudzie. Próbki poddano pomiarom makro- i mikro-skopowym. Uzyskane wyniki wskazują, że okrywa włosowa lisów polarnych na grzbiecie jest gęściejsza, dłuższa oraz z reguły intensywniej umaszczona niż na brzuchu. Na głowie oraz na kończynach owłosienie jest znacznie krótsze i większy w nim udział mają włosy ościste. Wyniki niniejszej pracy świadczą o bardzo słabej zależności szeregu cech morfologicznych owłosienia między poszczególnymi okolicami ciała. Stwierdzono, że niemożliwa jest ocena obiektywna podstawowych cech strukturalnych i ciemnych wierzchołków włosów w okrywie lisa polarnego na podstawie pomiarów włosów tylko z jednej partii ciała zwierząt.