Kilka uwag na temat procedury głosowania w nowym kodeksie wyborczym.

5 stycznia 2011 r. został uchwalony kodeks wyborczy, który zastąpił aż pięć dotychczas obowiązujących ustaw wyborczych (ustawę o wyborze Prezydenta RP, ordynację wyborczą do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, ordynację wyborczą do Sejmu i Senatu RP, ustawę o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta oraz ordynację wyborczą do Parlamentu Europejskiego). Część przepisów nowo uchwalonej ustawy stała się przedmiotem kontroli konstytucyjności Trybunału Konstytucyjnego, który 20 lipca 2011 r. wydał zaskakujące orzeczenie (orzeczenie nie zapadło jednomyślnie, zdania odrębne złożyło aż dziewięciu sędziów), w którym skonstatował, iż art. 4 § 2 i 3 Kodeksu, przewidujący możliwość zarządzenia dwudniowego głosowania w wyborach do Sejmu i do Senatu oraz na urząd Prezydenta RP, jest niezgodny odpowiednio z art. 98 ust. 2 i 5 oraz art. 128 ust. 2 Konstytucji. Niniejszy artykuł stanowi próbę przedstawienia argumentacji, jaką przyjął Trybunał, wydając przedmiotowe orzeczenie, a także skutków tego orzeczenia dla realizacji zasady powszechności wyborów w Polsce.

On 5th January, 2011 the Election Code was enacted, which replaced five then currently valid election acts (the act on the election of the President of the Republic of Poland, town council, district council, and provincial parliament electoral law, Republic of Poland’s Sejm (lower house of the Polish Parliament) and Senate electoral law, law on direct election of the rural commune mayor, mayor, and mayor (of cities), and the European Parliament electoral law). A part of the regulations of the newly enacted act became the subject of the control of constitutionality by the Constitutional Tribunal, which on 20th July, 2011 gave a surprising judgement (this judgement was not passed unanimously, nine judges were of a different opinion), in which it stated that art. 4 § 2 and 3 of the Code, which provides for the possibility of ordering a two day voting in the elections to the Sejm and Senate and for the office of the President of the Republic of Poland, is inconsistent with art. 98 passage 2 and 5 as well as art. 128 passage 2 of the Constitution. This article constitutes an attempt to present the argumentation adopted by the Tribunal when issuing this judgement as well as the effects of this judgement to the realisation of the rule of generality of the elections in Poland.