Czasowość pieczy zastępczej jako zasada postępowania przy umieszczeniu dziecka poza rodziną naturalną

Tematem niniejszego opracowania jest czasowość pieczy zastępczej jako zasada postępowania przy umieszczeniu dziecka poza jego rodziną naturalną. Zasada ta nie została wyrażona wprost w przepisach obowiązującego prawa, niemniej jednak można ją wyinterpretować, w szczególności z ustawy z dnia 9.06.2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej oraz ustawy z dnia 25.02.1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Dodatkowo jej istnienie i konieczność respektowania potwierdzają zarówno przedstawiciele doktryny, jak i bogate w tej materii orzecznictwo. Celem artykułu jest próba wykazania, iż urzeczywistnienie przedmiotowej zasady możliwe jest m. in. dzięki respektowaniu innych zasad łączących się z umieszczeniem dziecka poza jego rodziną naturalną. W mojej opinii, działania te służą w istocie realizacji fundamentalnego prawa dziecka, jakim jest jego prawo do opieki i wychowania w rodzinie naturalnej. To z kolei stanowi jeden z kluczowych elementów dobra dziecka, obejmującego swoim zakresem nie tylko zaspokojenie potrzeb bytowych dziecka, ale także jego potrzeb emocjonalnych, psychicznych, wyrażających się w szczególności prawem do opieki i wychowania przede wszystkim w rodzinie naturalnej.

The subject of this study is the temporal nature of foster care as a rule of conduct when placing a child outside their natural family. This principle has not been explicitly expressed in the provisions of the applicable law, nevertheless, it may be interpreted, in particular, based on the Act of 9 June 2011 on Family Support and Foster Care System and the Act of 25 February 1964 – Family and Guardianship Code. In addition, its existence and the need to respect it have been acknowledged both by representatives of the doctrine and the extensive case-law on the subject. Putting the principle into practice (which is possible, inter alia, by respecting other principles related to the placement of a child outside their natural family), in my opinion, serves, in fact, to implement the fundamental right of the child, which is the right to be cared for and brought up in a natural family. This, in turn, constitutes one of the key elements of the child's welfare, which encompasses not only the satisfaction of the child's subsistence needs, but also their emotional and psychological needs, expressed in particular by the right to be cared for and brought up primarily in a natural family.