Dialog jako podstawa oceniania kształtującego

Celem artykułu jest pokazanie dialogu jako podstawy oceniania kształtującego. Na ocenę kształtującą możemy spojrzeć jako na jeden ze sposobów wspierania uczniów w kierowaniu swoim procesem uczenia się, gdzie ważna jest interakcja między ocenianym a oceniającym oraz otwarcie i rozmowa tych dwóch podmiotów. Dialog stanowi drogę do rozumienia i samorozumienia, której ważną częścią jest informacja zwrotna przekazywana uczniom przez nauczyciela. Podczas przekazywania informacji zwrotnej nauczyciel musi zadbać o przestrzeń do dialogu i pamiętać o tym, że ważne jest zarówno to co się mówi, jak również, w jaki sposób i jakich relacjach, się to odbywa. W artykule szczególną uwagę zwracam na dialog, który jest dziś podstawowym instrumentem uczenia się, jest procesem w toku, procesem, który nigdy się nie kończy. W edukacji dialogowej ważne jest nie tylko słuchanie, ile spotkanie i obustronne oddziaływanie na siebie, w trakcie, którego buduje się określone znaczenia. Dialog staje się podstawą oceniania kształtującego, zaś samo przekazywanie uczniowi informacji zwrotnej podczas dialogu jest niezbędne w relacji nauczyciela z uczniem i odwrotnie. Zmienia się tu również rola nauczyciela, który staje się uczestnikiem dialogu razem z uczniami. Podsumowując artykuł zaznaczam, że aktywne uczestnictwo w edukacji dialogowej zmienia perspektywę spojrzenia na informację zwrotną i stawia ją na równi między nauczycielem i dziećmi, co daje fundament do nowego rozumienia roli dziecka w uczeniu się oraz rozwoju podmiotowości, ważnej dla obu stron tego dialogu.

The aim of the article is to show dialogue as the basis for formative assessment. We can look at formative assessment as one of the ways to support students in managing their learning process, where the interaction between the assessed and the evaluator as well as the openness and conversation of these two entities are important. Dialogue is a way to understanding and self-understanding, an important part of which is the feedback provided to students by the teacher. When giving feedback, the teacher must take care of the space for dialogue and remember that what is said is important, as well as how and in what relationships it is done. In the article, I pay special attention to dialogue, which is today the basic instrument of learning, it is a process in progress that never ends. In dialogue education, it is important not only to listen, but also to meet and interact with each other, during which specific meanings are built. Dialogue becomes the basis for formative assessment, and the mere provision of feedback to the student during the dialogue is essential in the teacher-student relationship, and vice versa. In this case, the role of the teacher who becomes a participant in the dialogue with the students, changes as well. In conclusion, I would like to point out that active participation in dialogue education changes the perspective of looking at feedback and puts it on an equal footing between the teacher and children, which lays the foundation for a new understanding of the child's role in learning and developing subjectivity, important for both sides of this dialogue.