O ekspresywności przezwisk i wyzwisk (na przykładzie powieści kryminalnej Wszystko czerwone Joanny Chmielewskiej)

Ekspresywność języka jest jedną z najbardziej charakterystycznych cech codziennego języka polskiego. Często jest używana do wyrażania wewnętrznych stanów nadawcy wiadomości. Nazwa także czynności umysłowe oraz zewnętrzne cechy człowieka, takie jak wiek czy płeć. Przezwiska i epitety są ściśle związane z przekazywaniem emocji mówcy skierowanych do adresata tych wyrażeń. Mogą one ośmieszać lub umniejszać zalety osoby, a nawet z niej drwić. Chmielewska używa obu tych form. Ich nadrzędną rolą jest ukazanie emocjonalnego nastawienia głównych bohaterów powieści w stosunku do postaci epizodycznych, które są uważane za mniej miłe.

Expressiveness of the language is one of the most characteristic features of Polish everyday language. It is often uses to express inner states of the message sender. It also names mental activities as well as external features of man, such as age or sex. Sobriquets and epithets are closely linked to the transfer of emotions of the speaker directed to the addressee of those expression. They can ridicule or belittle the advantages of a person or even laugh at it. Chmielewska uses both of them. Their overarching role is to show emotional attitude of the main characters of the novel in relation to the form of episodic characters, who are regarded to be less nice.