The effect of water extracts from Artemisia absinthium L. on feeding of Leptinotarsa decemlineata Say. larvae

The aim of this study was to determine the effect of water extracts from dry and fresh matter of Artemisia absinthium L. on feeding of Leptinotarsa decemlineata Say. L2 stage larvae. Dried extracts were prepared in concentrations of 2%, 5% and 10%, while the fresh plant in concentrations of 10%, 20% to 30%. Larvae feeding intensity assessment was carried out by dipping leaves of potato in respective solutions of the extracts, and then determining the weight of food eaten by larvae, and changes of larvae body weight once a day. In addition, absolute deterrence index and palatability index were calculated. The results of the experiment show that the extracts prepared from both dry and fresh matter at the highest concentrations (10% and 30% respectively) contributed to the greatest reduction of the larvae feeding and significant decreased their body weight. With increasing concentrations of extracts from both fresh and dry matter, their deterrent effect on the tested larvae was usually increasing while the value of palatability index was decreasing.

Celem przeprowadzonych badań było określenie oddziaływania wodnych wyciągów z suchej i świeżej masy bylicy piołunu (Artemisia absinthium L.) na żerowanie larw L2 stonki ziemniaczanej (Leptinotarsa decemlineata Say.). Wyciągi przygotowano w stężeniach 2, 5 i 10% dla suchej masy oraz 10, 20 i 30% dla świeżej masy. Ocena intensywności żerowania larw została przeprowadzona poprzez moczenie liści ziemniaków w roztworach odpowiednich wyciągów, a następnie określenie masy pokarmu zjedzonego przez larwy oraz zmiany masy ich ciała, z częstotliwością raz na dobę. Dodatkowo obliczono bezwzględny wskaźnik deterentności i smakowitości. Na podstawie badań stwierdzono, że wyciągi sporządzone zarówno z suchej, jak i ze świeżej masy w najwyższych stężeniach przyczyniły się do największego ograniczenia żerowania larw oraz spowodowały istotny spadek masy ich ciała. Wraz ze wzrostem stężenia wyciągów z suchej oraz ze świeżej masy najczęściej zwiększało się także ich deterentne oddziaływanie w stosunku do analizowanego szkodnika, a także zmniejszała się wartość wskaźnika smakowitości.