Tytuł pozycji:
Juvenile Community Services for the Benefit of the Local Community: In Search of Effective Methods of Resocialization
The article concerns juvenile community services for the benefit of the local community – an educational measure used by Polish courts. It presents research carried out using three methods: the legal-dogmatic method, the statistical method, and the case study method. The research covered 14 cases in which in 2013 the court obliged juveniles to work for the local community (nearly 1% of the total number of such rulings within this year in Poland). The results show that courts use this educational measure increasingly often, and it currently constitutes about 4% of rulings regarding educational measures aimed at juveniles. Courts most commonly use such measures against juveniles who are between 16 and 17 years old. Generally, it included 10 hours of community services for the benefit of the juveniles’ schools. Carrying out the ruling was usually managed by probation officers. The article also highlights the lack of legislation regulating the assignment and carrying out of juvenile community service. Such lack of clarity caused difficulties in carrying out the courts’ rulings.
Artykuł został poświęcony stosowanemu przez polskie sądy środkowi wychowawczemu w postaci zobowiązania nieletniego do pracy na rzecz społeczności lokalnej. Przedstawiono w nim badania naukowe, które zostały wykonane trzema metodami: dogmatyczno-prawną, statystyczną oraz poprzez badania aktowe. Badaniami aktowymi objęto 14 spraw, w których w 2013 r. sąd zobowiązał nieletniego do prac na rzecz społeczności lokalnej (blisko 1% tego rodzaju zobowiązań orzeczonych przez sądy w tym roku w całej Polsce). W wyniku badań zauważono, że sądy coraz częściej stosują ten środek wychowawczy i obecnie stanowi on nieco ponad 4% orzeczonych wobec nieletnich środków wychowawczych. Sądy stosują takie zobowiązanie najczęściej wobec nieletnich, którzy mają 16–17 lat. Na ogół nieletni mieli do wykonania prace w wymiarze 10 godzin na rzecz szkoły, do której uczęszczali. Wykonaniem orzeczenia z reguły zajmowali się kuratorzy sądowi. W artykule dostrzeżono, że brak było przepisów prawa, które szczegółowo określałyby zasady orzekania i wykonywania omawianego środka wychowawczego. Taka niedookreśloność powodowała trudności w trakcie wykonywania tego rodzaju orzeczeń sądów.