Problemem wiedzy niejawnej dziś. Perspektywa neurokognitywna

Zagadnienie wiedzy niejawnej uległo transformacji od momentu jego wprowadzenia do języka filozoficznego przez Michaela Polanyi’ego. Obecnie kwestią podstawową nie jest podatność na artykulację i krytykę reguł i założeń sterujących wyborem teorii, a możliwość wyłożenia i udoskonalenia metod badań inter- i wielodyscyplinarnych. Artykuł podejmuje problem wiedzy niejawnej w ogólności, oraz wspomnianą kwestię interdyscylinarności w szczególności, z punktu widzenia nauk neurokognitywnych (cognitive neurosciences). Ściślej rzecz ujmując, problem koordynacji i zarządzania praktyką badawczą rozważany jest w świetle tak zwanej sensomotorycznej koncepcji poznania i uczenia się. Tekst jest pomyślany tak, by dostarczyć przykładu zastosowania schematu pojęciowego neuronauk w dziedzinie filozofii nauki i epistemologii.

Since its first introduction into the field of philosophy by Michael Polanyi, the problem of tacit knowledge has undergone a transformation. Nowadays the question is not so much whether the rules and assumptions governing theory choice are amenable to articulation and critical assessment, as it is if the methods of multi- and interdisciplinary research can be laid down and improved upon. The article addresses the problem of tacit knowledge in general, and the above-mentioned issue in particular, from the vantage point of cognitive neurosciences. More specifically, it considers the question of the possibility of coordination and management of corporate scientific activity in the light of the so called sensorimotor conception of learning and cognition. The paper is thought of as providing an example of the employment of neuroscientific conceptual framework in the domain of philosophy of science and epistemology.