Fortunate Misfortune Revisited: Further Reflections

In a previous work I considered the philosophically neglected phenomenon of “Fortunate Misfortune” (or FM). This follows from the way in which sometimes what seems an obvious misfortune turns out, in fact, to be actually good fortune. The paradox, in a certain class of cases, is this: if a seemingly unfortunate aspect of a life has proven to be beneficial overall, then it has not been a real misfortune. However, certain aspects of actual lives seem to be obvious misfortunes, irrespective of what follows. Often, saying both that the life-aspects under consideration are misfortunes and denying that they are, seem unacceptable. In the present paper I aim to survey some of the conceptual, moral and social implications of cases of Fortunate Misfortune. This will be mostly done in the form of questions, exploring the perplexities FM brings up and the challenges it hence poses for further work.

We wcześniejszych tekstach omówiłem pomijane przez filozofów zjawisko „szczęśliwego nieszczęścia” (SN). Wiąże się ono z tym, że niekiedy coś, co wydaje się jawnym nieszczęściem, przyjmuje faktycznie szczęśliwy obrót. Paradoks, występujący w określonej klasie przypadków, jest następujący: jeśli na pozór niefortunny aspekt życia okazuje się w ostatecznym rozrachunku dobrodziejstwem, to nie był prawdziwym nieszczęściem. Jednakże pewne aspekty życia wydają się jawnymi nieszczęściami, niezależnie od tego, jakie mają następstwa. Powiedzenie zarówno, że rozważane tu aspekty życia są nieszczęściem i zaprzeczenie, że nimi są, wydaje się często nie do przyjęcia. W tym eseju przedstawiam wybrane pojęciowe, moralne i społeczne konsekwencje przypadków szczęśliwego nieszczęścia, stawiając pytania, rozważając zagadki, do których prowadzi SN oraz formułując wyzwania, z którymi trzeba się będzie zmierzyć w przyszłości.