Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

The upper ankle joint: Curvature morphology of the articulating surfaces and physiological function

Tytuł:
The upper ankle joint: Curvature morphology of the articulating surfaces and physiological function
Autorzy:
Nägerl, H.
Kubein-Meesenburg, D.
Fanghänel, J.
Dathe, H.
Dumont, C.
Wachowski, M. M.
Tematy:
biomechanika
kinematyka
człowiek
górny staw skokowy
biomechanics
joint kinematics
human
curvature morphology
upper ankle joint
incongruity
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Język:
angielski
Prawa:
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2016, 18, 3; 83-90
1509-409X
2450-6303
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Purpose: The curvature morphology of the articulating surfaces determines the physiological movement pattern. We quantitatively examined the curvature morphology of the tibiotalar articulating surfaces and specified their geometric contact patterns. Methods: Geometrically equivalent cartographic nets were marked on the talar and tibial articulating surfaces of true-to-scale moldings of 20 human ankle joints (intervals of 5 mm) to relate corresponding articulating units of the surfaces. The corresponding contours of the net lines were compared, and the incongruity of articulating surfaces could thus be quantified locally. Results: All tibial sagittal net lines represented circular arcs. Along the sagittal talar net lines, the curvature radii increased medially from anterior to posterior but decreased laterally. Each net line could be approximated by three circular arcs. Examining these three parts of the talar net lines, the anterior sagittal curvature radii increased from medial to lateral, whereas the posterior radii decreased. The tibial and talar transversal net lines were congruent. The articulation surfaces showed a transversal contact line in every dorsal/plantar joint position. The degree of local congruity was solely ascertained by the incongruity of the corresponding sagittal net lines. The maximal degrees of congruity were found laterally for dorsal flexion, laterally/centrally for neutral joint position, and centrally/medially for plantar flexion. Conclusions: By the transversal line contact, the contact area is broadened over the articulating surfaces from lateral to medial. In dorsal flexion, compressive loads are mainly transferred by lateral/anterior zones and in plantar flexion by medial/posterior zones of the articulating surfaces. Reconstruction of the transversal contact line is essential.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies