Zapobieganie rozszerzaniu się zanieczyszczenia ropą w portach

W portach przeładunkowych przy załadowaniu lub rozładowaniu tankowców może dojść do wylewania dużych ilości ropy naftowej do morza wokół miejsca przetaczania. Taka możliwość powstaje i w portach jachtowych i nadbrzeżnych stacjach paliwowych. Ponieważ plama ropna rozszerza sią na powierzchni morza w bardzo krótkim czasie, ograniczanie powierzchni jej rozlewania stanowi pierwszy niezbędny krok przy rozwiązaniu problemu jej usunięcia. Podstawowym elementem jest giętka zapora pływająca w kształcie rury plastykowej, za pomocą której, w najkrótszym możliwym czasie należy "opasać" plamę ropną. Dzisiaj stosowane metody sprowadzają się do ustawiania zapory pływającej za pomocą kutra, ciągnącego za sobą zaporę rurową. To znaczy, że ze względów bezpieczeństwa w portach przeładunkowych i ewentualnie portach jachtowych powinne być w stałym pogotowiu odpowiednio ułożone rury zaporowe oraz łodzie motorowe przeznaczone wyłącznie do ich rozciągania. W dzisiejszych czasach stosuje się kilka rozwiązań, jednak wszystkie one przewidują użycie jednego lub więcej kutrów w celu ustawiania i usuwania zapory odgradzającej. Stanowi to duże uniedogodnienie, tak ze względów technicznych jak i finansowych. Problem ten można rozwiązać zamontowaniem stałej zatapialnej zapory rurowej w punktach portowych zagrożonych ewentualnym zanieczyszczeniem powierzchni morza rozlaną ropą naftową lub innymi paliwami ropopochodnymi. Podstawową propozycje stanowi zamontowanie odpowiednio długiej rury pływającej określonego profilu wokół miejsca przeładunku ropy. Zapora jest zanurzona (zatopiona) na odpowiednią głębokość lub zatopiona do dna portu. W tym celu do rury wtłacza się ciecz o ciężarze właściwym większym od ciężaru właściwego wody morskiej. W ten sposób nie przeszkadza ona przy normalnym przepływaniu statków, łodzi i tp. wewnątrz portu i nie narusza estetycznego wyglądu powierzchni akwenu portowego. Po zacumowaniu tankowca do rury wtłacza się powietrze, wyciskając ciecz, którą zawiera i zapora wynurza się na powierzchnię odgradzając powierzchnie morza wokół punktu przeładunkowego w trakcie przetaczania ropy lub paliwa.

For many years, during charging of oil tankers or other motor vessels (yachts, motor boats and other vessels that use hydrocarbon fuels) arises the problem of spilling smaller of larger amounts of fuel into the sea, that spreads out quickly within and even beyond borders of port (marina), resulting in pollution of the sea even above allowed limits. The same problem arises during accidental situations. Removal of spilled fuel is, depending on the collecting method applied, extremely complex and expensive. It is important to emphasize the impossibility of total removal of spilled fuel. There are several solutions suggested for the booms problem, but none of the suggested completely met all the criteria for prevention of spreading of spilled oil. One of the main disadvantages of suggested solutions was the necessity of using the tugboat or other suitable vessels for surrounding the tanker or boat at the dock or place of accident with the boom, and its removal. The problem of setting the boom could be solved with installation of bounded self- rising boom. This self- rising boom is immersed to a certain depth, so it visually does not affect appearance of the port (marina). This kind of sea protection system in ports with self- rising boom eliminates the need for tugboats of other vessels usually used for setting the protection boom around the vessel during accidental situation. The application of this kind of protection system does not shorten recharge time, but allows maximum sea protection in ports (marinas).