Tytuł pozycji:
Migracja dopanewkowa śruby szyjkowej gwoździa śródszpikowego zastosowanego w leczeniu pacjenta ze złamaniem przezkrętarzowym. Studium przypadku
Złamanie przezkrętarzowe kości udowej zaliczane jest w większości do złamań niskoenergetycznych, ponieważ dotyczy osób z obniżoną wartością mechaniczną tkanki kostnej. Założeniem leczenia jest biomechaniczne zespolenie z możliwością dynamizacji międzyodłamowej – stymulującej biologiczne procesy zrostu kostnego. Celem pracy była analiza powikłania pod postacią migracji śruby szyjkowej gwoździa śródszpikowego w kierunku panewki stawu biodrowego jak również przedłożenie sposobu postępowania leczniczego omawianego powikłania. Opis przypadku dotyczy 74 letniego chorego ze złamaniem masywu krętarzowego kości udowej prawej typu 31 A2.2 wg. AO/OTA leczonego gwoździem śródszpikowym Gamma3. Ocena dynamiki obrazu radiologicznego w projekcji A-P po operacji wykazała migrację śruby szyjkowej w kierunku panewki stawu biodrowego w czasie oraz przemieszczenie złamania krętarza większego. Rozległe zniszczenie dna panewki stawu biodrowego uniemożliwiało leczenie biologicznie odtwórcze. Wykonano implantację całkowitej protezy stawu biodrowego z trzpieniem modularnym i artykulacją typu MDM oraz zespolono krętarz płytą „hakową” zamocowaną systemem „cable system”. Przebieg pooperacyjny był niepowikłany. Brak wykonania RTG w projekcji osiowej w okresie przedoperacyjnym i pooperacyjnym uniemożliwił obiektywne określenie typu złamania, jakości wprowadzenia śruby do szyjki kości udowej, a ocena jednie projekcji A-P okazała się złudna. Wędrowanie śruby w kierunku panewki stawu biodrowego doprowadziło do rozległej destrukcji dna panewki. Zmiana sposobu leczenia z biologicznego, który prawidłowo wykonany stymuluje zrost kostny na mechaniczny- endoprotezoplastykę była w pełni prognostycznie zasadną. Przebieg pooperacyjny wczesny, jak i późny nie był powikłany.
Most trochanteric fractures of the femur are classified as low-energy fractures as they are seen in people with decreased mechanical properties of bone tissue. The treatment is assumed to provide biomechanical fixation with the possibility of dynamization between bony fragments to stimulate the biological processes of bone union. The aim of the study was to analyze a complication presenting as migration of the cervical screw of an intramedullary nail towards the hip joint acetabulum and present the therapeutic management of this complication. The case report concerned a 74-year-old patient with an AO/OTA type 31 A2.2 fracture of the trochanteric massif of the right femur treated with the Gamma3 intramedullary nail. An assessment of changes over time of the radiological appearances on A-P images after the surgery showed migration of the cervical screw towards the acetabulum and displacement of the major trochanter fracture. Extensive destruction of the acetabular fossa made biologic restorative treatment impossible. A total hip joint prosthesis with a modular stem and MDM articulation was implanted and the trochanter was fixed with a "hook" plate with a "cable system". The postoperative course was uneventful. Failure to perform axial radiographs in the preoperative and postoperative period made it impossible to objectively determine the type of fracture and the quality of screw insertion into the femoral neck, and assessment limited to A-P images turned out to be deceptive. The wandering of the screw towards the acetabulum led to extensive destruction of the acetabular fossa. The decision to stop biological treatment, which, if properly performed, stimulates bone union, and perform the mechanical procedure of endoprosthesoplasty was fully prognostically justified. The early and late postoperative course was not complicated.