Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Pejzaż jako labirynt pamięci. Obrazy Hongkongu w filmach Wong Kar-waia

Tytuł:
Pejzaż jako labirynt pamięci. Obrazy Hongkongu w filmach Wong Kar-waia
Landscape as a Labyrinth of Memory. Images of Hong Kong in the Films of Wong Kar-wai
Autorzy:
Aleksandrowicz, Joanna
Tematy:
Hongkong
czas i przestrzeń w kinie
miasto w kinie
Wong Kar-wai
time and space in cinema
city in cinema
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Język:
polski
Prawa:
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione; 2023, 18, 376; 31-48
2081-3325
2300-5912
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Obrazy Hongkongu stały się znakami szczególnymi twórczości Wong Kar-waia, łącząc sięz charakterystycznym dla reżysera tematem pamięci i przemijania. W artykule wyróżniono dwa zasadnicze typy przestrzeni. Pierwszy z nich wiąże się z dynamicznym obrazem metropolii z lat dziewięćdziesiątych, rejestrującym specyfikę miejsca skazanego na nieuchronną zmianę. Drugi to wizja Hongkongu jako miasta z przeszłości, przefiltrowana przez zwodnicze mechanizmy pamięci. W obu przypadkach pejzaż nabiera labiryntowego charakteru, podkreślanego przez nieoczywiste relacje między przestrzenią otwartą i zamkniętą, fragmentaryzację oraz powtórzenia dotyczące zarówno scenerii danego filmu, jak i miejsc występujących w różnych narracjach. Kontrapunktem dla tak obrazowanych lokacji są przestrzenie zewnętrzne względem miasta, odporne na działanie czasu. W analizie podjęto też problem Hongkongu wyobrażonego, odnajdywanego przez reżysera w innych metropoliach, tak różnych jak Tajpej, Nowy Jork czy Buenos Aires.

Images of Hong Kong have become hallmarks of Wong Kar-wai's oeuvre, combining with with the director's characteristic theme of memory and passing. The article distinguishes two main types of space. The first is related to the dynamic image of the metropolis in the 1990s, recording the specificity of a place doomed to inevitable change. The second is a vision of Hong Kong as a city from the past, filtered through the deceptive mechanisms of memory. In both cases, the landscape takes on a labyrinthine character, emphasised by the non-obvious relationship between open and closed space, fragmentation and repetition relating both to the setting of the film in question and to the locations appearing in the different narratives. The counterpoint to the locations thus depicted are spaces external to the city, immune to the effects of time. The analysis also addresses the problem of an imagined Hong Kong, found by the director in other metropolises as diverse as Taipei, New York or Buenos Aires.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies