Hydrogen production in Poland – the current state and directions of development

In the era of the fight against global warming and in light of the search for energy with the least possible impact on the environment, interest in hydrogen has become a natural direction of development. Striving for a zero-emission Europe by 2050, the EU promotes low-emission and ultimately emission-free hydrogen for the widest possible use in the economy. Poland has developed a strategic document specifying the necessary activities for the use of hydrogen in the economy, which should at the same time maintain its competitiveness. Poland is currently the third producer of hydrogen in the European Union, which enables strategic thinking about maintaining Poland as a leading player on the hydrogen market in the long term. Currently, hydrogen in Poland is produced by (usually large) state-owned enterprises for their own needs with only a small margin of its resale. This is conventional hydrogen that is mainly obtained from natural gas. Therefore, it is difficult to talk about the hydrogen market, which must develop so that this raw material can be widely used in many branches of the modern economy. However, this requires taking a number of legislative, research and development and investment activities, as well as directing the national energy transformation to renewable energy sources, which may ultimately reduce the costs of pure hydrogen production. A number of actions have been taken, but the delay in legislative actions is slowing down the creation of the hydrogen market and is limiting the interest of private businesses in engaging in transformation activities.

W dobie walki z ociepleniem klimatu i w świetle poszukiwań energii o jak najmniejszym wpływie na środowisko, zainteresowanie wodorem jest naturalnym kierunkiem wykorzystania i rozwoju. Dążąc do zeroemisyjnej Europy do 2050 roku, Unia promuje niskoemisyjny – a docelowo bezemisyjny wodór do jak najszerszego wykorzystania w gospodarce. Polska opracowała dokument strategiczny określający niezbędne działania wykorzystania wodoru w gospodarce, która powinna jednocześnie utrzymać swą konkurencyjność. Polska jest obecnie trzecim producentem wodoru w Unii Europejskiej, co pozwala na strategiczne myślenie o utrzymaniu w dłuższej perspektywie Polski w roli wiodącego gracza na rynku wodoru. Obecnie wodór w Polsce produkują (zwykle duże) przedsiębiorstwa skarbu państwa (państwowe), na własne potrzeby z niewielkim tylko marginesem jego odsprzedaży. Jest to wodór konwencjonalny (z gazu ziemnego). Trudno zatem mówić o rynku wodoru, a ten musi się rozwinąć, aby można było szeroko wykorzystywać ten surowiec w wielu gałęziach nowoczesnej gospodarki. Wymaga to jednak podjęcia szeregu działań legislacyjnych, badawczo-rozwojowych i inwestycyjnych, a także ukierunkowania transformacji energetycznej kraju na odnawialne źródła energii, które mogą docelowo obniżyć koszty produkcji czystego wodoru. Podjęto szereg działań, ale opóźnienie w działaniach legislacyjnych spowalnia tworzenie rynku wodoru oraz ogranicza zainteresowanie prywatnego biznesu w angażowanie się w działania transformacyjne.