Zastosowanie fluorescencyjnej spektroskopii synchronicznej do oceny jakości próbek ziarna pszenicy i nasion rzepaku

Celem prezentowanych badań było określenie możliwości zastosowania synchronicznej fluorescencji do odróżniania próbek ziarna pszenicy oraz nasion rzepaku różniących się jakością. Ocenie poddano próbki ziarna/nasion „zdrowych" oraz eksperymentalnie uszkodzonych termicznie (przesuszenie) i hydrolityczno-mikrobiologicznie (przechowywanie w warunkach podwyższonej wilgotności). Jakość kontrolnych próbek ziarna pszenicy i nasion rzepaku oceniono za pomocą standardowych wyróżników technologicznych oraz za pomocą analizy zawartości wybranych związków bioaktywnych (kwasy fenolowe, toko- chromanole, chlorofile). Wszystkie próbki poddano analizie spektralnej wykorzystując rejestrację synchroniczną widm fluorescencji. Zastosowanie analizy składowych głównych (PCA) pozwoliło na wskazanie głównych obszarów spektralnych wskazujących na różne typy (jakość) analizowanych próbek. Zastosowane warianty uszkodzenia ziaren/nasion bardziej wpłynęły na próbki nasion rzepaku.

The aim of this study was to determine the possibility of using synchronous fluorescence to distinguish the wheat grain and rapeseed samples of different quality. We compared "healthy" grain/seed samples and experimentally damaged by heat (drying) and moisture-microbial deteriorated by storing at high moisture content. Quality of control samples was evaluated using standard methods according to Polish Standards. Additionally some selected bioactive compounds (phenolic acids, tocochromanols and chlorophylls) were also analyzed. All samples were subjected to spectral analyses using synchronous fluorescence spectroscopy. Application of principal component analysis (PCA) allowed us to identify the main areas indicating different spectral types (quality) of the analyzed samples. Utilized variants of the grains/seeds deterioration affected more significantly the rapeseed samples quality.