Effect of dried pumpkin (Cucurbita maxima D.) supplementation on growth performance, serum biochemistry and parameters of antioxidant status of rats

Effect of dried pumpkin (Cucurbita maxima D.) supplementation on growth performance, serum biochemistry and parameters antioxidant status of rats. The aim of the studies was to determine the effect of dried pumpkin, used in the diets for rats on parameters of growth, nutrient metabolism and antioxidant status of the animals. The experiment was carried out for 7 weeks with 30 growing male Wistar rats. The animals were classified into three groups, 10 individuals in each group, with the initial body weight of 108 g. The control group (G-0) was fed the semi-synthetic mixture without dried pumpkin additive whereas the experimental groups received the mixture with 5-% (G-5) and 10-% (G-10) additive of the dried pumpkin, Ambar variety. The dry substance was obtained from disintegrated fruits, deprived of seed nests, dried at temperature of 60°C. During the experiment weight gains and feed intake were controlled. After termination of the experiment, the rats were killed by anaesthesia; the blood samples were collected and biochemical indices and indicators of antioxidant status were determined. The dietary treatments had no effects on animal growth and feed utilization. In the animals receiving dried pumpkin in their diets (G-5, G-10) significantly lower level of glucose concentration in serum was found. In group G-0, the higher concentration of triacylglycerolsin relation to group G-10 was recorded. Also, the concentration of total cholesterol in group G-0 was higher in comparison to groups G-5 and G-10. In group G-0, VLDL concentration was also higher in relation to group G-10. In group G-10 vs. groups G-5 and G-0, the higher activity of glutathione peroxidise (GPx) was recorded. Total antioxidant status (TAS) was higher in group G-10 in comparison to groups G-0 and G-5. The effect of the administered diet on indicators of the degree of lipid oxidation was also found. In group G-10 vs. group G-0, thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) concentration was lower.

Wpływ suszu z dyni (Cucurbita maxima D.) zastosowanego w dietach na wzrost, wskaźniki biochemiczne oraz wskaźniki statusu antyoksydacyjnego szczurów. Celem badań było określenie wpływu suszu z dyni zastosowanego w dietach dla szczurów na wzrost zwierząt, wskaźniki przemian metabolicznych oraz status antyoksydacyjny organizmu. Doświadczenie przeprowadzono przez 7 tygodni na 30 rosnących szczurach samcach Wistar. Zwierzęta zostały podzielone na trzy grupy po 10 osobników o początkowej masie ciała 108 g. Grupa kontrolna (G-0) żywiona była mieszanką półsyntetyczną bez dodatku suszu z dyni, natomiast grupy doświadczalne otrzymywały mieszankę z 5% (G-5) i 10% (G-10) udziałem suszu z dyni ambar. Susz uzyskano z rozdrobnionych owoców, pozbawionych gniazd nasiennych, suszonych w temperaturze 60°C. W trakcie trwania badań kontrolowano przyrosty masy ciała zwierząt oraz pobranie mieszanek. Po zakończeniu doświadczenia szczury poddano eutanazji i pobrano od nich krew, w której oznaczono wskaźniki biochemiczne w surowicy oraz wskaźniki potencjału antyoksydacyjnego. Nie stwierdzono wpływu diety na wzrost zwierząt i wykorzystanie paszy. U szczurów otrzymujących w dietach susz z dyni stwierdzono niższe stężenie glukozy w surowicy w porównaniu do zwierząt z grupy kontrolnej (G-0). W grupie G-0 występowało wyższe stężenie trójglicerydów w stosunku do grupy G-10. Także stężenie cholesterolu całkowitego w grupie G-0 było wyższe w stosunku do grup G-5 i G-10. W grupie G-0 wyższe było również w stosunku do grupy G-10 stężenie VLDL. W grupie G-10 w porównaniu do grup G-5 oraz G-0 stwierdzono istotnie wyższe stężenie peroksydazy glutationowej (GPx). TAS w grupie G-10 był wyższy w porównaniu do grup G-0 oraz G-5. Stwierdzono również wpływ podawanej diety na wskaźniki stopnia utleniania lipidów. W G-10 w porównaniu do G-0 stwierdzono niższe stężenie TBARS.