Effect of seed processing, seeding rate and foliar micronutrient fertilization on generative characteristics and yield of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.)

Background. This study concerns the species of quinoa (Chenopodium quinoa Willd). The aim of the study was to learn about the effect of the seed processing method through the use of different types of seed coat, seeding rate and foliar fertilization on the seed yield and generative characteristics of quinoa plants. Material and methods. The Faro cultivar of quinoa was used for the study. A strict three-factor field experiment was established in a randomized split-plot design in four replications. The first-order factor was foliar fertilization with the micronutrient preparation Sonata beet, the second-order factor was the seeding rate (2 and 3 $kg·ha^(-1)$). The third-order factor was the method of seed processing (the type of a seed coat). Its two levels were taken into account: seeds with 'vegetable' coat and 'beet' coat. The control consisted of uncoated seeds. Results. Based on the study, it was found that fertilization with micronutrients in the form of the preparation Sonata beet resulted in reducing the size of the inflorescence. Higher yield of quinoa was obtained applying the seeding rate 3 $kg·ha^(-1)$ as compared with 2 $kg·ha^(-1)$. Seed processing with the use of the „beet” coat did not have an effect on plant density and seed yield. The „vegetable” coat caused a reduction in plant density, better generative development (higher and longer inflorescence) but lower seed yield. The highest quinoa seed yield was obtained in 2011 after the use of the “beet” coat and a seeding density of 3 $kg·ha^(-1)$, without the micronutrient fertilizer in the form of Sonata beet. Conclusion. Foliar fertilization with microelements did not cause an increase in the seed yield of quinoa. This characteristic was differentiated by the seeding rate and seed processing.

Celem badań było poznanie wpływu sposobu uszlachetniania nasion poprzez zastosowanie różnego rodzaju otoczki nasiennej, ilości wysiewu i nawożenia dolistnego na plon nasion i cechy generatywne roślin komosy ryżowej (Chenopodium quinoa Willd). Do badań użyto odmianę Faro. Założono ścisłe trójczynnikowe doświadczenie polowe w układzie losowanych podbloków w czterech powtórzeniach. Czynnikiem pierwszego rzędu było nawożenie dolistne preparatem mikroelementowym Sonata burak, drugiego – ilość wysiewu (2 i 3 $kg·ha^(-1)$). Czynnikiem trzeciego rzędu był sposób uszlachetniania nasion (rodzaj otoczki nasiennej). Uwzględniono jego dwa poziomy: nasiona z otoczką „warzywną” i „buraczaną”. Obiekt kontrolny stanowiły nasiona nieotoczkowane. Stwierdzono, że zastosowane nawożenie mikroelementami w postaci preparatu Sonata burak miało wpływ na zmniejszenie wielkości kwiatostanu. Stosując ilość wysiewu 3 $kg·ha^(-1)$, uzyskano większy plon komosy ryżowej w porównaniu z ilością 2 $kg·ha^(-1)$. Uszlachetnienie nasion poprzez zastosowanie otoczki „buraczanej” nie miało wpływu na obsadę roślin i plon nasion. Otoczka „warzywna” powodowała zmniejszenie obsady roślin, lepszy rozwój generatywny (większy i dłuższy kwiatostan), ale mniejszy plon nasion. Najwyższy plon nasion komosy ryżowej otrzymano w roku 2011 po zastosowaniu otoczki „buraczanej” i ilości wysiewu 3 $kg·ha^(-1)$, bez nawozu mikroelementowego w postaci preparatu Sonata burak. Nawożenie dolistne mikroelementami nie miało wpływu na wzrost plonu nasion komosy ryżowej. Ilość wysiewu i zabiegi uszlachetniające materiał siewny różnicowały tę cechę.