Pozew jako gatunek tekstu urzędowego - założenia wstępne

Praca podejmuje próbę charakterystyki pozwu w zakresie aspektu strukturalnego, pragmatycznego, poznawczego i stylistycznego. Pozew, bez wątpienia zaliczany do gatunków urzędowych, wykazuje cechy podania czy wniosku i poddany jest sformalizowanej strukturze. Jego występowanie jest zawężone tylko do instytucji sądowych. Surowa forma tego gatunku odrzuca zastosowanie ogólnie przyjętych, choćby w podaniach zwrotów grzecznościowych. Jednak w swej najważniejszej części – uzasadnieniu – pozew okazuje się być tworem silnie zindywidualizowanym, zależnym od kompetencji językowej i prawnej autora. W tym zakresie autor sam określa swój styl, który zależny jest od jego sytuacji życiowej i towarzyszących emocji.

The work attempts to characterize the claim in terms of structural, pragmatic, cognitive and stylistic aspects. The writ, undoubtedly classified as an official species, shows features of application and is subject to a formal structure. Its occurrence is limited only to judicial institutions. The crude form of this species rejects the generally accepted use in courtesy requests. However, in its most important part – the justification – the claim turns out to be a highly individualized creature, depending on the linguistic and legal competence of the author. In this regard, the author himself determines his style, which depends on his living situation and accompanying emotions.