Przemiany zachodniej elewacji kościoła św. Bernardyna we Wrocławiu

W artykule przedstawiono przemiany architektury kościoła dawnego klasztoru bernardynów we Wrocławiu, ze szczególnym uwzględnieniem detalu architektonicznego. W murach budowli dają się odnaleźć ślady poszczególnych faz, począwszy od wzniesienia oratorium w 1453 r., przez bazylikowy kościół z 1463 r., nowe oratoria, przebudowę po pożarze w 1628 r. aż po neogotyckie dodatki z końca XIX w. Badania prowadzone podczas odbudowy pod kierunkiem Edmunda Małachowicza w latach 1956–1963 znacznie uzupełniły obserwacje autorów artykułu, poczynione podczas prac w 2015 r. Podczas tych ostatnich odnaleziono fragmenty gotyckiego muru włączonego w barokowy szczyt zachodni, pozostałości zdwojonego portalu oraz relikty najstarszego oratorium. Na ich podstawie sporządzono rekonstrukcję pierwotnego wyglądu budowli, etapów konstrukcji i techniki wykonania.

The article provides the description of the transformations, revealed particularly in architectural details of the post-Bernardine church, the part of its monastic complex in Wrocław. There are visible traces of several stages of construction on the building’s walls. It is possible to recognize the first oratory, basilica-shaped church, further oratories, the parts reconstructed after the fire in 1628 till the 19th century, neo-Gothic additions. Edmund Małachowicz’ research work, which took place in 1956–1963, has been recently complemented by the authors of this article in 2015. The parts of Gothic masonry encased in Baroque gable, traces of double western portal and remnants of the first oratory were found during the latest exploration. Basing on earlier knowledge and current findings there were prepared reconstructions of the original appearance of the building, its stages of construction and technical details.