Issledovanie ispolʹzovaniâ fuzii peremennyh v processe primeneniâ metoda opornyh vektorov v diagnostic

Исследование использования фузии переменных в процессе применения метода опорных векторов в диагностике сверл во время обработки древесностружечной плиты. Целью работы было определение возможности слияния т.е. фузии переменных, определенных для диагностики режущего инструмента используемого во время сверления древесностружечной ламинированной плиты, в основе которого лежит метод опорных векторов. В результате применения данного метода удалось редуцировать набор переменных на 92,75 % к первоначальному, что позволило улучшить показатель точности классификации во время мониторинга за состоянием режущего инструмента, сократить время на тренировку системы и улучшить показатели генерализации. Проведенные исследования показали, что данный метод работает и значительно улучшает качество классификации неинвазивного метода диагностики сверл. Точность классификации составила 85,10%. Система не допускает ошибок между крайними классами. Количество ошибок между соседними классами незначительно.

Badanie wykorzystania fuzji cech diagnostycznych stosowanych podczas diagnostyki stopnia zużycia wierteł w trakcie obróbki płyt wiórowych laminowanych, z wykorzystaniem algorytmu maszyny wektorów wspierających. Celem pracy było określenie możliwości zastosowania fuzji zmiennych zdefiniowanych do diagnostyki narzędzia skrawającego stosowanego w trakcie wiercenia płyt wiórowych laminowanych, w oparciu o algorytm maszyny wektorów wspierających (SVM). W wyniku zastosowania tej metody możliwe było zmniejszenie zbioru zmiennych o 92,75%, do zbioru pierwotnego, co pozwoliło na poprawę dokładności klasyfikacji podczas monitorowania stanu narzędzi skrawających, skrócenie czasu uczenia oraz poprawę generalizacji. Badania wykazały, że metoda ta jest skuteczna, znacząco poprawiająca jakość klasyfikacji nieinwazyjnej diagnostyki wierteł. Dokładność klasyfikacji wyniosła 85,10%, a ponadto system nie dopuszcza do błędów pomiędzy klasami ekstremalnymi. Liczba błędów pomiędzy sąsiednimi klasami jest nieistotna.