Doskonalenie bezpieczeństwa w placówce oświatowej z wykorzystaniem środków komunikacji interpersonalnej. Studium przypadku

Celem artykułu jest prezentacja metodycznego podejścia w obszarze doskonalenia bezpieczeństwa placówki oświatowej, które zostało przeprowadzone w jednej ze szkół województwa wielkopolskiego. W 11 sekwencyjnie zrealizowanych etapach procesu badawczego wzięła udział społeczność szkolna. Bodźcem dla omawianego przedsięwzięcia było zaobserwowanie przez autorów artykułu stanu stagnacji w działaniach na rzecz bezpieczeństwa. Na podstawie wywiadu swobodnego w gronie pedagogicznym oraz utrzymywanych zapisów w dokumentacji szkolnej dotyczącej bezpieczeństwa szkoły wskazano na duże rozbieżności w ocenie stanu rzeczy. Zidentyfikowane problemy powiązano z powszechnie sygnalizowaną postawą braku osobistej odpowiedzialności za wspólne bezpieczeństwo, głównie w grupie uczniów. Zainicjowało to podjęcie działań w celu poprawy bezpieczeństwa z wykorzystaniem środków komunikacji interpersonalnej. Ponieważ zaangażowanie jest kluczem do sukcesu, dlatego położono nacisk na współpracę wszystkich podmiotów uczestniczących w funkcjonowaniu placówki oświatowej, tj.: uczniów, grona pedagogicznego, rodziców, pracowników administracyjnych oraz pracowników technicznych, w ciągłym doskonaleniu, które jest częścią kultury organizacji. Chcąc wzmocnić efekt oddziaływania komunikowanej informacji związanej z bezpieczeństwem społeczności szkolnej, przyjęto wytyczne w doborze środków techniczno-organizacyjnych, które wzmacniają siłę przekazu.

The aim of the article is to present a methodical approach to improving the safety of an educational institution, which was carried out in one of the schools in the Greater Poland Voivodeship. The entire school community was covered in ten sequentially implemented stages of the research process. The stimulus for the discussed undertaking was the author’s observation of the state of stagnation of activities related to safety. On the basis of a free interview with a group of teachers and on the basis of records maintained by the school regarding school safety, large discrepancies in the assessment of the state of affairs were indicated. The identified problems were related to the commonly signaled attitude of a lack of personal responsibility for common safety, mainly in the group of students. This initiated taking actions to improve safety with the use of interpersonal communication means. Since commitment is the key to success, emphasis was placed on the continuous improvement of the cooperation of all entities participating in the functioning of educational institutions, i.e. students, teaching staff, parents, administrative employees and technical employees, which is part of the organizational culture. In order to strengthen the effect of the communicated information related to the safety of the school community, guidelines were adopted in the selection of technical and organizational measures that strengthen the power of communication.