Budowa budynków Wydziału Elektrycznego D1 i Wydziału Lotniczego D2 Politechniki Wrocławskiej – historia pewnej iluzji

Spostrzeżenia poczynione w trakcie rozpoczętego w 2013 roku remontu elewacji budynku Wydziału Elektrycznego D1 Politechniki Wrocławskiej skłoniły autorów prezentowanego artykułu do przyjrzenia się historii powojennej rozbudowy kampusu Uczelni. Ambitna wizja olbrzymiego kompleksu obiektów ewoluowała w kolejnych koncepcjach, aby ostatecznie ograniczyć się do realizacji jedynie części dwóch budynków: D1 i D2. Ich bryły nie zostały zrealizowane w całości, w trakcie budowy wprowadzano oszczędności materiałowe, a niektóre elewacje do teraz nie zostały dokończone. Dziś jednak wartość tych obiektów należy docenić zarówno pod względem kompozycji architektonicznej, jak i jako świadectwo historii upadku idei socrealizmu.

The observations made during the facade restoration of the D1 building of the Wrocław University of Technology, Faculty of Electrical Engineering, have induced the authors of the presented article to examine the post-war history of the University campus extension. The ambitious vision of huge complex of objects evolved in successive concepts, and fi nally has been limited to the realization of only parts of two buildings: D1 and D2. Their solid bodies have not been fully completed, during their construction several material savings were introduced, and some facades have remained unfi nished until now. Today, however, the value of these objects should be appreciated, both concerning their architectural composition and as the historical testimony of the collapse of socialistic ideas.