Status formalnoprawny żydowskich gmin wyznaniowych w II Rzeczypospolitej

II Rzeczpospolita była krajem wielokulturowym i wieloreligijnym. W tym czasie około 1/3 obywateli polskich deklarowała przynależność do mniejszości narodowych i religijnych. Wśród wszystkich mniejszości niechrześcijańskich najliczniejszą była mniejszość żydowska. Tuż po I wojnie światowej status prawny ludności żydowskiej w poszczególnych częściach państwa polskiego był zróżnicowany, a co więcej – często sprzeczny. W tej sytuacji jednym z najważniejszych zadań polskiego ustawodawcy w tamtych czasach było prawne uregulowanie ich sytuacji i stworzenie jednolitego statusu prawnego. Artykuł zawiera przegląd istotnych problemów związanych z sytuacją prawną żydowskich gmin wyznaniowych w II Rzeczypospolitej.

The Second Polish Republic was a multicultural and multi-religious country. At that time about 1/3 of polish citizens declared themselves as members of national and religious minorities. Among all of non-Christian minorities the Jewish one was the largest. Shortly after the First World War the legal status of Jewish inhabitants in particular parts of polish state was different and – moreover often contradictory. In that case one of the most important assignments of polish legislature those days was to regulate according to law their situation and create homogenous legal status. The article contains review of essential problems regarding to legal situation of Jewish religious communities in the Second Polish Republic.