Tytuł pozycji:
Protestujące dzieci
Celem tego artykułu jest opisanie składowych normalizacji publicznego sprzeciwu dzieci w kontekście ich udziału w skutecznym proteście przeciwko likwidacji placówki oświatowej. Przyglądanie się temu, jakie zachowania dzieci w relacji z władzą publiczną mają współcześnie miejsce, zaczynamy od pokazania ram prawnych, które legitymizują udział dzieci w polityce. Następnie wskazujemy na szereg historycznych przykładów kolektywnego udziału dzieci w próbach przeprowadzenia zmian społecznych. Wraz z głosami krytyki i dyskusjami teoretyków demokracji i pedagogiki, przypadki te wytyczają pewną granicę pola możliwości przeprowadzenia protestu z udziałem dzieci. Analiza gdańskiego przypadku protestujących dzieci przeprowadzona została na podstawie materiałów wideo i uwzględniła wysiłki dorosłych włożone w uregulowanie przebiegu wydarzeń. W rezultacie dowiadujemy się, że protestującym dzieciom towarzyszyć może pewna emancypacyjna, choć uprzedmiotawiająca je narracja, ale ich osobisty udział w protestach i głos sprzeciwu mają moc delegitymizacji publicznego dialogu.
The purpose of this article is to describe the components of normalization of children's public dissent. We look specifically at the situation of their participation in an effective protest against a closure of an educational institution. Looking at the actual behavior of children in relation to power, we begin by showing the legal framework that legitimizes the participation of children in politics. Then we point to a number of historical examples of the collective participation of children in attempting to make a social change. With the criticism and debates of democracy and pedagogy theorists, these cases set a boundary for the possibility of a protest that involves children. The analysis of the case of children protesting in Gdańsk was conducted on the basis of video materials and took into account the adults’ efforts to regulate the course of events. As a result, we learn that the protesting children may be framed into an emancipatory but objectifying narrative. What is more, their personal participation in the protest and their voice have the power to de-legitimise public dialogue.